Γιατί, μάνα;

Γιατί, μανίτσα μ’, ’κι αραεύ’ς
και τ’ άλλα τα παιδία σ’;
Σα ξένα σιρινεύκουνταν,
πώς κρατεί η καρδία σ’;

Γιατί, μάνα μ’, το έναν κρού’ς
και τ’ άλλο λαλαχ̌εύ’ς α’;
Τ’ έναν κρατείς σ’ εγκαλόπο σ’
και τ’ άλλο ’κι αραεύ’ς α’

Ατά κακόν ’κ’ εποίκανε,
άλλ’ είναι η αιτία
Κρίμαν έν’ τα κορμόπα τουν
να τρώει η ξενιτεία