Βιογραφικό
Χριστόφορος Χριστοφορίδης
|
Ο Χριστόφορος Χριστοφορίδης (Σάρπογλης) γεννήθηκε στο χωριό Ξηρολίμνη Κοζάνης την 31 Δεκεμβρίου του έτους 1926.
Είναι γιος του Ευστάθιου Χριστοφορίδη του Κωνσταντίνου με το οικογενειακό παρωνύμι Σάρπογλης και της Βαρβάρας Ταρατσίδου των Ιωάννου. Και οι δύο γονείς του είχαν καταγωγή από το χωριό Κουνάκα της Άνω Ματσούκας του Πόντου.
Σπούδασε στη Γεωπονοδασολογική Σχολή, του Τμήματος Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υπήρξε συμφοιτητής του ήρωα του Κυπριακού Ελληνισμού Κυριάκου Μάτση.
Το 1955 διορίστηκε στο Υπουργείο Γεωργίας και τοποθετήθηκε στη Διεύθυνση Γεωργίας Ν. Κοζάνης. Το 1963 μετατέθηκε στο Υπουργείο Γεωργίας, στο Τμήμα Αναδασμού της τότε Διευθύνσεως Εποικισμού. Για δύο χρόνια (1971-1973) ως επικεφαλής κλιμακίου προσέφερε τις υπηρεσίες του στην Αρχή Αναδασμού Κύπρου. Το 1986 έχοντας το βαθμό του Διευθυντού Α΄, παραιτήθηκε και συνταξιοδοτήθηκε.
Το 1976 η γνωριμία του με τον τέως Νομάρχη, Πόντιο ποιητή και συγγραφέα ποντιακών θεατρικών έργων Ηλία Τσιρκινίδη, τον φέρνει κοντά στον Καλλιτεχνικό Οργανισμό Ποντίων Αθηνών (Κ.Ο.Π.Α.), του οποίου ο Τσιρκινίδης ήταν πρόεδρος. Στο Σύλλογο αυτό δραστηριοποιείται δίπλα στον πρόεδρο ως γενικός γραμματέας και από το 1991 ως πρόεδρος μέχρι το 2008. Για πολλά χρόνια μετείχε στο Δ.Σ. του Συνδέσμου Κοζανιτών Αθηνών «Ο Λασσάνης» ως γενικός γραμματέας και πρόεδρος κατά τα έτη 1988, 1989 και 1990.
Επίσης δραστηριοποιήθηκε στην Παμποντιακή Ένωση Αθηνών αλλά και στην Επιτροπή Ποντιακών Μελετών (Ε.ΠΟ.ΜΕ.) της οποίας ήταν τακτικό μέλος.
Η ποντιακή διάλεκτος στο ιδίωμα της Ματσούκας ήταν η μητρική του γλώσσα. Αφορμή για τη συστηματική μελέτη της ιστορικής γραφής της ποντιακής διαλέκτου αποτέλεσε το αίσθημα καθήκοντος αλλά και υποχρεώσεως έναντι του πατέρα του, να επιμεληθεί και να εκδώσει με δική του δαπάνη, γραπτά κείμενά του που σε ηλικία άνω των 60 ετών και με τις γραμματικές γνώσεις της έκτης Δημοτικού στην Κουνάκα, κατέγραψε ακούσματα της παιδικής του ηλικίας από τη γιαγιά του και άλλους μεγάλης ηλικίας, σχετικά με την ιστορία και τις παραδόσεις των οικογενειών τους και του χωριού τους, της Κουνάκας.
Τα κείμενα του πατέρα του εκδόθηκαν στην Αθήνα με τον τίτλο «Μαύρα καιρούς και μαύρα ημέρας» σε τρία βιβλία με υπότιτλους «Aμιράντ’-Αραπάντ’» το 1986, «Ο Γιάγκον» το 1989 και «Κουνάκα, η γενέτειρα» το 1993.
Για 19 χρόνια αυτοπροαίρετα και εθελοντικά χρημάτισε επιμελητής της ύλης και έκδοσης του περιοδικού «Ποντιακό Βήμα» της Ευξείνου Λέσχης Κοζάνης, από το έτος 1992 μέχρι και το τρίτο τρίμηνο του 2010 όταν για λόγους οικονομικούς διακόπηκε η έκδοσή του. Η δε βιβλιοθήκη της Ευξείνου Λέσχης Κοζάνης φέρει το όνομα του καθώς είχε δωρίσει έναν μεγάλο αριθμό βιβλίων σε αυτήν.
Αφιλοκερδώς επιμελήθηκε ποντιακά κείμενα και εκδόσεις πολλών Ποντίων συγγραφέων και ένθετα δισκογραφικών παραγωγών.
Το 2018 εξέδωσε το βιβλίο με τίτλο «Ξηρολίμνη- Γενέθλια γη» όπου παρουσιάζει μια αναλυτική ονομαστική καταγραφή των μελών της κάθε οικογένειας αλλά και της περιοχής-χωριού προέλευσης του κάθε πρόσφυγα προγόνου του, φτάνοντας μέχρι και την 3η γενιά. Στο συγκεκριμένο βιβλίο αναφέρεται επίσης στις κοινωνικές σχέσεις, στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης, στα επαγγέλματα των συγχωριανών του αλλά και στην εκπαίδευση. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής Ξηρολίμνης αλλά και όλους όσους διετέλεσαν Πρόεδροι του χωριού. Στο συγγραφικό αυτό εγχείρημα παρουσιάζονται φωτογραφίες προσφύγων 1ης γενιάς από την καθημερινή ζωή του χωριού, του Σχολείου, της Εκκλησίας, καθώς και των ελαχίστων παλαιών Τουρκικών σπιτιών που διασώθηκαν.
Είχε βραβευτεί από την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών τον Οκτώβριο του 2018 σε ειδική εκδήλωση ενώ για την σπουδαία συμβολή του και αναγνωρίζοντας το σπουδαίο έργο του η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος τον τίμησε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022, στα πλαίσια της τελετής έναρξης του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου «Ποντι-α-κή: Όψεις του σήμερα, προοπτικές του αύριο | Σκιαγραφώντας δρόμους και διαδρομές» που πραγματοποιήθηκε στην Φλώρινα.
Απεβίωσε την 12/06/2024.
Πηγή φωτό/Photo credit: © Thede Kahl/Andreea Pascaru, 2022
