Βιογραφικό
Ανέστης Αϊβαζίδης
|
Ο Ανέστης Αϊβαζίδης γεννήθηκε το 1926 στο Κολχικό, ως το μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά του Χαράλαμπου και της Ελένης, με καταγωγή από το Αργαλί της Τραπεζούντας. Η οικογένεια, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, εγκαταστάθηκε στο Κολχικό, και εκεί ο Ανέστης, επηρεασμένος από τον πατέρα του και κυρίως από τον αδερφό του, Χρήστο Αϊβαζίδη, ξεκίνησε από την ηλικία των 10 ετών να παίζει λύρα. Ο Χρήστος, αν και δεν τον δίδαξε άμεσα, αποτέλεσε το πρότυπο για τον Ανέστη, ο οποίος τον ακολουθούσε σε γλέντια και παρέες, μαθαίνοντας βιωματικά και ακουστικά την τέχνη της λύρας.
Ο Ανέστης υπήρξε ένας εξαιρετικός λυράρης και τραγουδιστής με χαρισματική φωνή, ο οποίος, όπως λέει ο γιος του Χαράλαμπος, είχε το μοναδικό χαρακτηριστικό να μη χαλάει ποτέ χατίρι σε κανέναν, ενώ γινόταν νέος με τους νέους και μεγάλος με τους μεγάλους. Η μουσική του ήταν παραδοσιακή και ιδιαίτερη, με χαρακτηριστική τη χρήση των πίσω τοξαριών, σε αντίθεση με άλλους λυράρηδες που προτιμούσαν το αντίθετο. Ο ίδιος προτιμούσε να παίζει όρθιος, όπως οι παλιοί λυράρηδες του Πόντου, ενώ τραγουδούσε και χόρευε συγχρόνως. Οι αδελφοί Αϊβαζίδη, με το μελωδικό τους παίξιμο, διέσωσαν και καθιέρωσαν σκοπούς της Τραπεζούντας, οι οποίοι διαδόθηκαν ευρέως και είναι γνωστοί στη σύγχρονη ποντιακή μουσική ως «σκοποί του Αϊβάζ’».
Στην προσωπική του ζωή, ο Ανέστης ήταν πάντα μερακλής και έπαιζε για το κέφι του, χωρίς να ζητάει χρήματα, κάτι που αποδεικνύει και το γεγονός ότι μετά από γλέντια που διαρκούσαν πολλές μέρες, συχνά ξυπνούσε τον γιο του με τη λύρα του, πριν πάει για ύπνο. Εκτός από το μοναδικό του παίξιμο, η φωνή του είχε την ικανότητα να γεμίζει την πλατεία του χωριού, κάνοντάς τον να ακούγεται σαν να παίζει ολόκληρη ορχήστρα. Η μουσική του, σε συνδυασμό με την προσωπικότητά του, έκανε τον Ανέστη Αϊβαζίδη πηγή έμπνευσης για τις επόμενες γενιές μουσικών.
Μετά από μία ζωή γεμάτη μουσική και προσφορά στην ποντιακή παράδοση, ο Ανέστης Αϊβαζίδης πέθανε την 19η Σεπτεμβρίου 2016, αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο μουσικό έργο και μια αναγνωρίσιμη σφραγίδα στην ιστορία της ποντιακής λύρας.
