Παναγιώτης Πλαστήρας
Παναγιώτης Πλαστήρας
8 Ιουνίου 1964
7 Μαρτίου 2025Ο Παναγιώτης Πλαστήρας γεννήθηκε το 1964 στο Αγγελόκαστρο Αγρινίου, ένα χωριό με βαθιά ριζωμένη μουσική παράδοση. Μεγάλωσε σε μια πενταμελή οικογένεια, που βιοποριζόταν από τον καπνό, το βαμβάκι και την κτηνοτροφία, αλλά η μουσική ήταν πάντα παρούσα στην καθημερινότητά τους. Στα πανηγύρια, η οικογένεια είχε τον δικό της ρόλο: ο παππούς του ήταν δεξιοτέχνης του κλαρίνου, ο ένας αδελφός έπαιζε επίσης κλαρίνο, ο άλλος σαντούρι, ενώ όλοι μαζί τραγουδούσαν με πάθος στις οικογενειακές γιορτές.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο Πλαστήρας γοητεύτηκε από το ηχόχρωμα του κλαρίνου και το έκανε προέκταση της ψυχής του. Αν και αυτοδίδακτος, δεν άργησε να ξεχωρίσει για το ταλέντο και την ιδιαίτερη ερμηνεία του. Το Αγγελόκαστρο, γνωστό για τα ξακουστά πανηγύρια του, φιλοξενούσε μεγάλους δεξιοτέχνες του δημοτικού τραγουδιού, όπως ο Βασίλης Σούκας, ο Μάκης Βασιλειάδης, ο Γιάννης Βασιλόπουλος και ο Βαγγέλης Κοκώνης. Παρακολουθώντας τους από κοντά, ο Πλαστήρας απορροφούσε τα μυστικά της τέχνης τους, διαμορφώνοντας σταδιακά το δικό του, ξεχωριστό ύφος.
Η πρώτη του μεγάλη ευκαιρία ήρθε σε νεαρή ηλικία, όταν προσκλήθηκε να παίξει στον θρυλικό «Έλατο» στην Αθήνα, έναν χώρο που ανέδειξε σπουδαίους κλαρινίστες. Εκεί συνεργάστηκε με κορυφαίους μουσικούς για μια δεκαετία, καθιερώνοντας το όνομά του στον χώρο της δημοτικής μουσικής. Παράλληλα, ηχογράφησε πολλούς δίσκους με γνωστούς τραγουδιστές, αφήνοντας το αποτύπωμά του στη δισκογραφία.
Η πιο τιμητική στιγμή της καριέρας του ήρθε όταν ο Μίκης Θεοδωράκης, αναζητώντας έναν δεξιοτέχνη του κλαρίνου για να ερμηνεύσει ενορχηστρωμένα τραγούδια του, τον επέλεξε ανάμεσα σε πολλούς μεγάλους του είδους. Αυτή η συνεργασία αποτέλεσε σταθμό για τον Πλαστήρα, αναδεικνύοντας τη μοναδική εκφραστικότητα του παιξίματός του.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αφιερώθηκε στη διδασκαλία της τέχνης του κλαρίνου, μεταδίδοντας τις γνώσεις του σε νέους μουσικούς εντελώς δωρεάν. Κατάφερε να αναδείξει μια νέα γενιά ταλαντούχων κλαρινιστών, οι οποίοι συνεχίζουν το έργο του σε διάφορα μουσικά σχήματα. Παράλληλα, δεν έπαψε να εξερευνά νέα μουσικά μονοπάτια, αυτοσχεδιάζοντας με το κλαρίνο του και πειραματιζόμενος με διαφορετικά ηχοχρώματα.
Στις 7 Μαρτίου 2025, έφυγε από τη ζωή έπειτα από άνιση μάχη με την επάρατη νόσο. Η μουσική του παρακαταθήκη παραμένει ζωντανή, εμπνέοντας και καθοδηγώντας τις επόμενες γενιές μουσικών. Ο Παναγιώτης Πλαστήρας δεν ήταν απλώς ένας δεξιοτέχνης του κλαρίνου· υπήρξε ένας σπουδαίος φορέας της δημοτικής παράδοσης, την οποία υπηρέτησε με αφοσίωση, σεβασμό και αγάπη μέχρι το τέλος της ζωής του.
album
Albums/Singles (1)
lyrics
Τραγούδια (1)
- Η αραπά μ’ - Καρδία ντ’ έσ’νε σίδερον
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 