| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Η ξενιτά̤ εχώρτσε μας, [ν’ αηλί εμέν!] εμέν κι εσέν, πουλόπο μ’ [ντό να ’ίνουμαι;] Πάντα ο νους ι-μ’ έν’ σ’ εσέν, [ν’ αηλί εμέν!] πάντα πονεί το ψ̌όπο μ’ [ντό να ’ίνουμαι;] Αρνί μ’, έφυες σα μακρά, [ν’ αηλί εμέν!] σο τσ̌όλ’ την ξενιτείαν [ντό να ’ίνουμαι;] Έναν γραμμόπον ’κ’ έστειλες [ν’ αηλί εμέν!] να χ̌αίρεται η καρδία μ’ [ντό να ’ίνουμαι;]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| γραμμόπον | γραμματάκι | ||
| έν’ | είναι | ||
| έφυες | έφυγες | ||
| εχώρτσε | χώρισε, ξεχώρισε, ξεδιάλεξε | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτά̤ | ξενιτειά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τσ̌όλ’ | έρημο, ερημικό | çöl | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| γραμμόπον | γραμματάκι | ||
| έν’ | είναι | ||
| έφυες | έφυγες | ||
| εχώρτσε | χώρισε, ξεχώρισε, ξεδιάλεξε | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτά̤ | ξενιτειά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τσ̌όλ’ | έρημο, ερημικό | çöl | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
