| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Κλωστέστεν σα χωρία σουν, κλωστέστεν σα παιδία σουν, κλωστέστεν σοι μανάδες Τα δάκρυ͜α μαύρα κατρακυλούν, κανενός κατσία ’κι γελούν, Τα ξένα άλλο ’κι σύρκουνταν ♫ Θεέ μ’, μεγαλοδύναμε, Εσύ τέρεν και κρίσον Τη ξενιτείας τα στράτας με τα σίδερα κλείσον ♫ Να μη πάνε τ’ αδέλφι͜α μουν, εκεί πα π’ είν’ να έρ’ταν Κανείται σα μακρά ντ’ έσυραν κι ατόσον που επαιδεύταν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατόσον | τόσο | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έρ’ταν | έρχονται | ||
| έσυραν | έσυραν, τράβηξαν, έριξαν | ||
| κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
| κατσία | πρόσωπο, μέτωπο | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλωστέστεν | (προστ.) γυρίστε, επιστρέψτε | ||
| κρίσον | (προστ.) κρίνε | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μουν | μας | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| σουν | σας | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| σύρκουνταν | τραβιούνται, σύρονται, υποφέρονται, αντέχονται | ||
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| χωρία | χωριά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατόσον | τόσο | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έρ’ταν | έρχονται | ||
| έσυραν | έσυραν, τράβηξαν, έριξαν | ||
| κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
| κατσία | πρόσωπο, μέτωπο | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλωστέστεν | (προστ.) γυρίστε, επιστρέψτε | ||
| κρίσον | (προστ.) κρίνε | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μουν | μας | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| σουν | σας | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| σύρκουνταν | τραβιούνται, σύρονται, υποφέρονται, αντέχονται | ||
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| χωρία | χωριά |
