| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Τα τέρτα̤ μ’ επερίσσεψαν, ετσ̌όκεψαν σ’ ωμία μ’ Αρ’ αΐκα τρανά βάσανα εγώ ’κ’ είδα καμίαν Στενοχωρίες ’κι θέλω, η δουλεία θέλ’ σειρά κι όταν ’λέπ’ ατά ο Χάρον πάει και χάται σα μακρά Αναμεσά σο καρδόπο μ’ έχω δύο αυλάκα̤ Ας σ’ έναν τρέχ’νε αίματα κι ας σ’ άλλο τα φαρμάκα̤ Στενοχωρίες τ’ εμά, θα ’φτάγ’ ατα τραγωδίας Θα ’φτάγ’ ατα τραγωδίας να πουλώ σα ξενιτείας Αβούτ’ ο κόσμος έρημον, θάνατος να μη έτον Άνθρωπος να μη ’γέρανεν, πάντα νέος να έτον Για να χάρουνταν πολλά, τιδέν ξάι να μη νουνίζ’νε Τιδέν ξάι να μη νουνίζ’νε, τον Χάρον να φοβερίζ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| αναμεσά | ανάμεσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατα | αυτά | ||
| ’γέρανεν | γερνούσε | ||
| δουλεία | δουλειά, εργασία | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έτον | ήταν | ||
| ετσ̌όκεψαν | κατέπεσαν, επικάθησαν, έκλιναν υπό το βάρος | çökmek | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’λέπ’ | (ελέπ’) βλέπει/ω | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νουνίζ’νε | σκέφτονται | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τέρτα̤ | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| τρανά | μεγάλα | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| φοβερίζ’νε | φοβερίζουν | ||
| ’φτάγ’ | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| χάρουνταν | χαίρονται | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ωμία | ώμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| αναμεσά | ανάμεσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατα | αυτά | ||
| ’γέρανεν | γερνούσε | ||
| δουλεία | δουλειά, εργασία | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έτον | ήταν | ||
| ετσ̌όκεψαν | κατέπεσαν, επικάθησαν, έκλιναν υπό το βάρος | çökmek | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’λέπ’ | (ελέπ’) βλέπει/ω | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νουνίζ’νε | σκέφτονται | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τέρτα̤ | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| τρανά | μεγάλα | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| φοβερίζ’νε | φοβερίζουν | ||
| ’φτάγ’ | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| χάρουνταν | χαίρονται | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ωμία | ώμοι |
