Στιχουργοί: Διογένης Αϊνατζής
Συνθέτες: Διογένης Αϊνατζής
’Λιγόστεψαν τα βάσανα μ’, περισσεύ’νε τα γέλ’τα μ’ Η ὲλα σ’ έντον γιατρικόν και βάλσαμον σα τέρτι͜α μ’ Καλώς και καλώς όρισες, χρόνι͜α να έ͜εις και υείαν Εσέναν ξαν θ’ εγάπανα αν εζήν’να αλλομίαν Έρθες και -ν- έγκες τη χαράν, τον ήλεν ση σκοτίαν Χαλάλ’ χρόνι͜α ντ’ ενέμ’να σε απέσ’ ση μαναχ̌ίαν Καλώς και καλώς όρισες, χρόνι͜α να έ͜εις και υείαν Εσέναν ξαν θ’ εγάπανα αν εζήν’να αλλομίαν Ατώρα όλι͜α έλλαξαν, τα άσ̌κεμα εδέβαν Τα κλαίητα ας σ’ ομματόπα μ’ αρ’ έρθαν κι επιδέβαν Καλώς και καλώς όρισες, χρόνι͜α να έ͜εις και υείαν Εσέναν ξαν θ’ εγάπανα αν εζήν’να αλλομίαν Εσύ τ’ εμόν τ’ ατίμετον, εσύ το μυλεχτόν -ι Ση στράτα μ’ να ευρίεσαι αρ’ έτονε γραφτόν -ι Καλώς και καλώς όρισες, χρόνι͜α να έ͜εις και υείαν Εσέναν ξαν θ’ εγάπανα αν εζήν’να αλλομίαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| άσ̌κεμα | άσχημα | ||
| ατίμετον | ανεκτίμητο | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γέλ’τα | γέλια | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| έγκες | έφερες | ||
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εζήν’να | ζούσα | ||
| ὲλα | ερχομός, άφιξη | ||
| έλλαξαν | άλλαξαν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ενέμ’να | ανέμενα, περίμενα | ||
| έντον | έγινε | ||
| επιδέβαν | έφυγαν, άφησαν πίσω, προσπέρασαν, ξεπέρασαν | ||
| έρθαν | ήρθαν | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
| κλαίητα | κλάματα, θρήνοι | ||
| μαναχ̌ίαν | μοναξιά | ||
| μυλεχτόν | διαλεχτό | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| περισσεύ’νε | περισσεύουν | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| υείαν | υγεία | ||
| χαλάλ’ | κάτι που θυσιάζεται, προσφέρεται, ξοδεύεται με ευχαρίστηση, αν και είναι πολύτιμο ή κοστίζει πολλά | helal/ḥalāl |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| άσ̌κεμα | άσχημα | ||
| ατίμετον | ανεκτίμητο | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γέλ’τα | γέλια | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| έγκες | έφερες | ||
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εζήν’να | ζούσα | ||
| ὲλα | ερχομός, άφιξη | ||
| έλλαξαν | άλλαξαν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ενέμ’να | ανέμενα, περίμενα | ||
| έντον | έγινε | ||
| επιδέβαν | έφυγαν, άφησαν πίσω, προσπέρασαν, ξεπέρασαν | ||
| έρθαν | ήρθαν | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
| κλαίητα | κλάματα, θρήνοι | ||
| μαναχ̌ίαν | μοναξιά | ||
| μυλεχτόν | διαλεχτό | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| περισσεύ’νε | περισσεύουν | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| υείαν | υγεία | ||
| χαλάλ’ | κάτι που θυσιάζεται, προσφέρεται, ξοδεύεται με ευχαρίστηση, αν και είναι πολύτιμο ή κοστίζει πολλά | helal/ḥalāl |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 