Στιχουργοί: Στέφανος Καλλιανίδης
Συνθέτες: Στέφανος Καλλιανίδης
Ερρώστεσα -ν- ας ση σεβντάν, μάνα, ν’ αηλί εμένα Ατό τ’ εμόν το καρδόπον κλαίει, πουλί μ’, για τ’ εσένα Σα εκκλησίας λάσκουμαι, αρνί μ’, για να λαρούμαι Ας ση σεβντά σ’ το άψιμον, πουλί μ’/αρνί μ’, θα παλαλούμαι Κάθαν βράδον σο όρωμα μ’ ελέπω ένα πουλόπον και ’κ’ επορεί να κελαηδεί νουνίζ’ τ’ εμόν το ψόπον Άμον κερόπον λύουμαι και/αρ’ τ’ ομματόπα μ’ στάζ’νε Για τ’ εσένα, αρνόπο μου/μικρόν αρνί μ’, καρδόπα αναστενάζ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναστενάζ’νε | αναστενάζουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορεί | μπορεί | ||
| ερρώστεσα | αρρώστησα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθαν | κάθε | ||
| καρδόπα | καρδούλες | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| κερόπον | κεράκι | ||
| λαρούμαι | γιατρεύομαι, θεραπεύομαι | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λύουμαι | λιώνω | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όρωμα | όνειρο | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| στάζ’νε | στάζουνε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναστενάζ’νε | αναστενάζουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορεί | μπορεί | ||
| ερρώστεσα | αρρώστησα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθαν | κάθε | ||
| καρδόπα | καρδούλες | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| κερόπον | κεράκι | ||
| λαρούμαι | γιατρεύομαι, θεραπεύομαι | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λύουμαι | λιώνω | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όρωμα | όνειρο | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| στάζ’νε | στάζουνε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 