Ερρώστεσα ας σην σεβντά σ’

Προβολή Τραγουδιού

Ερρώστεσα -ν- ας ση σεβντάν,
μάνα, ν’ αηλί εμένα
Ατό τ’ εμόν το καρδόπον
κλαίει, πουλί μ’, για τ’ εσένα

Σα εκκλησίας λάσκουμαι,
αρνί μ’, για να λαρούμαι
Ας ση σεβντά σ’ το άψιμον,
πουλί μ’/αρνί μ’, θα παλαλούμαι

Κάθαν βράδον σο όρωμα μ’
ελέπω ένα πουλόπον
και ’κ’ επορεί να κελαηδεί
νουνίζ’ τ’ εμόν το ψόπον

Άμον κερόπον λύουμαι
και/αρ’ τ’ ομματόπα μ’ στάζ’νε
Για τ’ εσένα, αρνόπο μου/μικρόν αρνί μ’,
καρδόπα αναστενάζ’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αναστενάζ’νε	αναστενάζουν
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
άψιμον	φωτιά
βράδον	βράδυ
ελέπω	βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επορεί	μπορεί
ερρώστεσα	αρρώστησα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάθαν	κάθε
καρδόπα	καρδούλες
καρδόπον	καρδούλα
κερόπον	κεράκι
λαρούμαι	γιατρεύομαι, θεραπεύομαι
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
λύουμαι	λιώνω
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νουνίζ’	σκέφτεται
ομματόπα	ματάκια
όρωμα	όνειρο
παλαλούμαι	τρελαίνομαι
πουλόπον	πουλάκι
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
στάζ’νε	στάζουνε