Στιχουργοί: Πόλυς Παυλίδης
Συνθέτες: Πόλυς Παυλίδης
Εγώ έμ’νε είκοσ’ τρία κι άντζ̌αν έρθα ας σο στρατόν Κι εσύ έσ’νε άμον ήλιος, δεκαέξ’ χρονών Ετέρεσες με σ’ ομμάτι͜α κι εγώ εποίκα το σταυρό μ’ Κι όμνυσα σην Παναΐαν να ’ίνεσαι τ’ εμόν Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, ο καιρόν αλλάζ’ Είπα σε εφτωχός πως είμαι κι είπες «’κι πειράζ’» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, ’κ’ έρθεν ο καιρόν Είπες με «πώς εκομπώθα κι επέρα φτωχόν;» Εθυμούμαι εκείν’ τη νύχταν, το πρώτο το φίλεμαν Είπες με πως αγαπάς με σο βασίλεμαν Εθυμούμαι σε νυφούλαν, άμον τ’ άνοιξης λουλούδ’ Και -ν- απέσ’ σην εκκλησίαν άμον αγγελούδ’ Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, ο καιρόν αλλάζ’ Είπα σε εφτωχός πως είμαι κι είπες «’κι πειράζ’» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, κι έρθεν ο καιρόν Είπες με «πώς εκομπώθα κι επέρα φτωχόν;» Ατώρα εδέβαν χρόνια και έλλαξεν ο καιρόν Κι επουσ̌μάνεψες ντ’ επέρες έμεν το φτωχόν ’Νέσπαλες τ’ εγάπ’ς τα λόγια και λες με λόγια πικρά Λες με πως θα παίρτς τ’ ομμάτι͜α σ’ και θα φεύ’ς μακρά Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, ο καιρόν αλλάζ’ Είπα σε εφτωχός πως είμαι κι είπες «’κι πειράζ’» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, κι έρθεν ο καιρόν Είπες με «πώς εκομπώθα κι επέρα φτωχόν;» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, ο καιρόν αλλάζ’ Είπα σε εφτωχός πως είμαι κι είπες «’κι πειράζ’» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, κι έρθεν ο καιρόν Είπες με «πώς εκομπώθα κι επέρα φτωχόν;» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, ο καιρόν αλλάζ’ Είπα σε εφτωχός πως είμαι κι είπες «’κι πειράζ’» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, κι έρθεν ο καιρόν Είπες με «πώς εκομπώθα κι επέρα φτωχόν;» Άι, Ελένη μ’, άι, Ελένη μ’, ο καιρόν αλλάζ’...
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγγελούδ’ | αγγελούδι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άντζ̌αν | μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο | ancak | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατώρα | τώρα | ||
| δεκαέξ’ | δεκαέξι | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εθυμούμαι | θυμάμαι | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| εκομπώθα | ξεγελάστηκα, εξαπατήθηκα, μτφ. σαγηνεύτηκα | κομβόω | |
| έλλαξεν | άλλαξε | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επέρα | πήρα | ||
| επέρες | πήρες | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| επουσ̌μάνεψες | μετάνιωσες | pişman olmak<paşmān | |
| έρθα | ήρθα | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| ετέρεσες | κοίταξες | ||
| εφτωχός | φτωχός | ||
| ’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ’νέσπαλες | (ενέσπαλες) ξέχασες | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όμνυσα | ορκίστηκα | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| φεύ’ς | φεύγεις | ||
| φίλεμαν | φιλί |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγγελούδ’ | αγγελούδι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άντζ̌αν | μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο | ancak | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατώρα | τώρα | ||
| δεκαέξ’ | δεκαέξι | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εθυμούμαι | θυμάμαι | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| εκομπώθα | ξεγελάστηκα, εξαπατήθηκα, μτφ. σαγηνεύτηκα | κομβόω | |
| έλλαξεν | άλλαξε | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επέρα | πήρα | ||
| επέρες | πήρες | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| επουσ̌μάνεψες | μετάνιωσες | pişman olmak<paşmān | |
| έρθα | ήρθα | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| ετέρεσες | κοίταξες | ||
| εφτωχός | φτωχός | ||
| ’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ’νέσπαλες | (ενέσπαλες) ξέχασες | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όμνυσα | ορκίστηκα | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| φεύ’ς | φεύγεις | ||
| φίλεμαν | φιλί |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 