Απάν’ σ’ αλών’ εκάθουσ’νε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Δημητριάδης, Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης

Απάν’ σ’ αλών’ εκάθουσ’νε
κι εβόριζες κοκκία
Έρθα εγώ και σο γιαρτίμ
τερείς με κρύα-κρύα

Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν
κι επέρεν τη φοτά σ’-ι
Και ντό είδαν τ’ ομματόπα μ’,
κορτσόπον, μ’ ερωτάς-ι
Ντό είδανε τα ’ματόπα μ’,
κορτσόπον, μ’ ερωτάς-ι
Μα την Παναΐαν, λέγω!

Απάν’ σ’ αλών’ εβόριζες
και με το λεγμετέριν
κι εγώ -ν- εσυνερίγανα
απάν’ σο μεσημέριν
Είπα, μα την Παναΐαν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλών’	αλώνι
απάν’	πάνω
γιαρτίμ	βοήθεια, υποστήριξη, συμπαράσταση	yardım
εβόριζες	λίχνιζες, διαχώριζες με λιχνιστήρι τα στάρια από το άχυρο
εκάθουσ’νε	καθόσουν
επέρεν	πήρε
έρθα	ήρθα
ερωτάς	ρωτάς
εσυνερίγανα	κρύωνα μαζί	συν+ριγώ
εφύσεσεν	φύσηξε
κοκκία	σιτάρια
κορτσόπον	κοριτσάκι
λεγμετέριν	όργανο με το οποίο λιχνίζεται ο σίτος για να ξεχωρίσει από τα άχυρα	λικμητήριον
ομματόπα	ματάκια
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
τερείς	κοιτάς
φοτά	μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά	futa