.
.
Πόντος, ανέσπαλτη πατρίδα μ’

Αχ! πατρίδα μ’, αγαπώ σε

Στιχουργοί
Συνθέτες
Αχ! πατρίδα μ’, αγαπώ σε
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Αχ! Σεβάστεια, Σεβάς,
’κι γιατρεύκεται η γερὰ σ’
Το Απές̌ έτον φωλέα σ’,
ση Κιοσέ Νταγ τα ποδέας
Και ας σο εικοσιτρία
ερημώθαν τα χωρία
κι άσταυρα είν’ τα ταφία

Αχ! Σεβάς, γιαβάσ̌-γιαβάσ̌
σο Απές̌ παίρτς με -ν- και πας
Π’ επέμ’ναν μόνον λιθάρι͜α
κι εσ̌κεπάγαν με χορτάρι͜α
Κι αέτσ’ ’δέβανε τα χρόνι͜α,
σο κιφάλι μ’ έρθαν χ̌ι͜όνι͜α
και αροθυμίας πόνι͜α

«Δόξα σοι», λέω ας σην καρδία μ’,
»Θέ μ’, Χριστέ μ’ και Παναΐα μ’»
Ους να φεύω αναστορώ σε,
αχ, πατρίδα μ’, αγαπώ σε
Θέλω όσταν έρ’ται η ώρα μ’
σο ταφί μ’ τ’ εσόν το χώμαν,
μαξιλάρ’, γιοργάν’ και στρώμαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αέτσ’έτσι
αναστορώθυμάμαι, αναπολώ
αροθυμίας(γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γερὰπληγή, τραύμα yara
γιαβάς̌αργά yavaş
γιοργάν’πάπλωμα yorgan
’δέβανε(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν διαβαίνω
είν’(για πληθ.) είναι
επέμ’ναναπόμειναν
ερημώθανερημώθηκαν
έρθανήρθαν
έρ’ταιέρχεται
εσ̌κεπάγανσκεπάστηκαν
εσόνδικός/ή/ό σου
έτονήταν
Θέ(κλητ.) Θεέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κιφάλικεφάλι
λιθάρι͜αλιθάρια, πέτρες
όστανόταν
ουςως, μέχρι
παίρτςπαίρνεις
ΠαναΐαΠαναγιά
ποδέαςοι άκρες του γυναικείου φορέματος που ακουμπάει στα πόδια, ποδόγυροι, ποδιές, κρότοι βημάτων, ίχνη ποδιών, πατημασιές
πόνι͜απόνοι
σοιστους/στις, τους/τις
ταφίτάφο
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
φεύωφεύγω
φωλέαφωλιά
χωρίαχωριά
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αέτσ’έτσι
αναστορώθυμάμαι, αναπολώ
αροθυμίας(γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γερὰπληγή, τραύμα yara
γιαβάς̌αργά yavaş
γιοργάν’πάπλωμα yorgan
’δέβανε(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν διαβαίνω
είν’(για πληθ.) είναι
επέμ’ναναπόμειναν
ερημώθανερημώθηκαν
έρθανήρθαν
έρ’ταιέρχεται
εσ̌κεπάγανσκεπάστηκαν
εσόνδικός/ή/ό σου
έτονήταν
Θέ(κλητ.) Θεέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κιφάλικεφάλι
λιθάρι͜αλιθάρια, πέτρες
όστανόταν
ουςως, μέχρι
παίρτςπαίρνεις
ΠαναΐαΠαναγιά
ποδέαςοι άκρες του γυναικείου φορέματος που ακουμπάει στα πόδια, ποδόγυροι, ποδιές, κρότοι βημάτων, ίχνη ποδιών, πατημασιές
πόνι͜απόνοι
σοιστους/στις, τους/τις
ταφίτάφο
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
φεύωφεύγω
φωλέαφωλιά
χωρίαχωριά
Αχ! πατρίδα μ’, αγαπώ σε

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr