.
.
Πόντος, ανέσπαλτη πατρίδα μ’

Κοτζ̌ά-Αναστάσ’

Στιχουργοί
Συνθέτες
Κοτζ̌ά-Αναστάσ’
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Αντάρτικο... φόβος και τρόμος των Τούρκων, σύμβολο αντίστασης, ελπίδας και στηρίγματος των Ποντίων και Χριστιανών, ιδιαίτερα των αμάχων. Κοτζ̌ά-Αναστάσ’, επάξια κατέχεις τιμητική θέση στο αθάνατο πάνθεον των ηρώων του Ποντιακού αντάρτικου και του Ελληνικού έθνους. Αιωνία η μνήμη σου!

♫

Εσέν ατέ π’ εγέννεσεν
έτον λεαινομάνα
Σ’ Εντίκ Πουνάρ τη Έρπαας
τη Πόντου ανταρτομάνα

♫

Στουλάρ’ έσ’νε σ’ αδύναμους,
εποίν’νες ανθρωπίας
Τη Γιάκωβονος λεοντάρ’,
παιδά τ’ Ελευθερίας

♫

Τραντέλλενα Κοτζ̌ά-Αναστάσ’
σα είκοσι σ’ καπιτάνος
Φόβον και τρόμον σοι τουσ̌μάντς,
άμον εσέν ’κ’ έν’ άλλος

♫

Εμπρολαλείς σον πόλεμον
μ’ οπίσ’ ι-σ’ παλληκάρι͜α
Λες και χορεύ’ς Πυρρίχιον
με Πόντια τσ̌αναβάρι͜α

♫

Έρθεν χαπάρ’ δύο Χριστιανάρ’
τ’ εικοσιδυόν χρονίας
Είκοσι έξ’ μόλις χρονών
εποίκαν την κηδεία σ’

♫

Γαρήδες κλαίν’, μοιρολογούν
ντ’ έχασεν η πατρίδα
Και παλληκάρι͜α υμνολογούν
τον υστερνόν Ακρίταν

♫

Σα χρόνι͜α ατά τα δίσεκτα
τη γενεάς τ’ Ελλήνων
Μ’ ανάσπαλτον το όνομα σ’,
ανέβζηγον ο ήλι͜ον

♫

Κοτζ̌ά-Αναστάσ’, αθάνατος,
λαφρύν να έν’ το χώμα σ’
’Νικέθεν και ο θάνατος
όμο κι ας σον Χριστόν μας
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανάσπαλτοναλησμόνητο/η, αξέχαστο/η
ανέβζηγονάσβηστο
ανθρωπίας(ον. πληθ.,τα) ανθρωπιές, πράξεις ανθρωπιάς
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατάαυτά
ατέαυτή
γαρήδεςγυναίκες karı
γενεάςγενιές
εγέννεσενγέννησε
έν’είναι
έξ’έξω ή ο αριθμός έξι
εποίκανέκαναν, έφτιαξαν ποιέω-ῶ
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
έρθενήρθε
έσ’νεήσουν
έτονήταν
έχασενέχασε, έδιωξε, πέταξε κτ
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καπιτάνοςκαπετάνιος
λεοντάρ’λιοντάρι
’νικέθεν(ενικέθεν) νικήθηκε
όμοσαν, όπως, καθώς ἅμα
οπίσ’πίσω
σοιστους/στις, τους/τις
στουλάρ’στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα
τουσ̌μάντςεχθρούς düşman/duşmān
τσ̌αναβάρι͜αθηρία, τέρατα, μτφ. παλληκάρια canavar/cānāver
υστερνόνκατοπινό, τελευταίο, στερνό
χαπάρ’χαμπάρι, είδηση, μαντάτο haber/ḫaber
χορεύ’ςχορεύεις
Χριστιανάρ’Δεκέμβρη
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανάσπαλτοναλησμόνητο/η, αξέχαστο/η
ανέβζηγονάσβηστο
ανθρωπίας(ον. πληθ.,τα) ανθρωπιές, πράξεις ανθρωπιάς
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατάαυτά
ατέαυτή
γαρήδεςγυναίκες karı
γενεάςγενιές
εγέννεσενγέννησε
έν’είναι
έξ’έξω ή ο αριθμός έξι
εποίκανέκαναν, έφτιαξαν ποιέω-ῶ
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
έρθενήρθε
έσ’νεήσουν
έτονήταν
έχασενέχασε, έδιωξε, πέταξε κτ
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καπιτάνοςκαπετάνιος
λεοντάρ’λιοντάρι
’νικέθεν(ενικέθεν) νικήθηκε
όμοσαν, όπως, καθώς ἅμα
οπίσ’πίσω
σοιστους/στις, τους/τις
στουλάρ’στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα
τουσ̌μάντςεχθρούς düşman/duşmān
τσ̌αναβάρι͜αθηρία, τέρατα, μτφ. παλληκάρια canavar/cānāver
υστερνόνκατοπινό, τελευταίο, στερνό
χαπάρ’χαμπάρι, είδηση, μαντάτο haber/ḫaber
χορεύ’ςχορεύεις
Χριστιανάρ’Δεκέμβρη
Κοτζ̌ά-Αναστάσ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr