| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Κι όλον πίνω, κι όλον πίνω, κι όλον πίνω και μεθώ Την μανίτσα μ’ και τον κύρη μ’ ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ Ση καρδίας ι-μ’ τον πόνον¹ το ρακίν έν’ ο γιατρόν Ατό δί’ παρηγορίαν σον πόνο μ’ και σον καημό μ’ Κι όλον πίνω, κι όλον πίνω, κι όλον πίνω και μεθώ Τη μανίτσα μ’ και τον κύρη μ’ ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ Τη μανίτσα μ’, τ’ οσπιτόπο μ’ ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ Κι αν έσπρυναν τα μαλλία μ’ κι εζάρωσεν το κατσί μ’ Ας σα πολλά τυραννίας ντο τρών’ τ’ ανθρωπί’ την ψ̌ην Κι όλον πίνω, κι όλον πίνω, κι όλον πίνω και μεθώ Την μανίτσα μ’ και τον κύρη μ’ ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ Την μανίτσα μ’, τ’ οσπιτόπο μ’ ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| ανθρωπί’ | ανθρώπου | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| δί’ | δίνει | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| έσπρυναν | άσπρισαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κατσί | πρόσωπο, μέτωπο | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| ανθρωπί’ | ανθρώπου | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| δί’ | δίνει | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| έσπρυναν | άσπρισαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κατσί | πρόσωπο, μέτωπο | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
| ψ̌ην | ψυχή |
Στίχοι ελαφρά διασκευασμένοι από τον Γώγο Ιωαννίδη σε σχέση με την πρώτη εκτέλεση ¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να λέει «τη καρδίας ι-μ’ ο πόνον»
