Τα λόγια μ’ ετελέθαν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Στάθης Τσαϊρίδης

Γράμμαν γράφτω και στείλω σε,
τα λόγια μ’ ετελέθαν
Ατσ̌ά, πουλί μ’, τ’ αμάραντα σ’,
για τίναν εμαρέθαν;

Σο όνερο μ’ ελέπω σε,
αρ’ γνεφίζω και κλαίγω
Ους να μερών’ το όνεμα σ’
θα τραγωδώ και λέγω

Εσέν, πουλόπο μ’, έμορφον
αρ’ μετ’ εμέν ας είχα
Όντες ελάσκουμ’ σον παρχάρ’
να μ’ έκλαια καρίπ’κα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αμάραντα	(επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος
ατσ̌ά	άραγε	acep/ʿaceb
γνεφίζω	ξυπνώ
ελάσκουμ’	περιφερόμουν, τριγύριζα, περιπλανιόμουν	ἀλάομαι/ηλάσκω
ελέπω	βλέπω
εμαρέθαν	μαράθηκαν
έμορφον	όμορφο
ετελέθαν	(αμτβ.) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, μτφ. πέθαναν
καρίπ’κα	μοναχικά, ερημικά	garip/ġarīb
μερών’	μερώνει, ξημερώνει
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όνεμα	όνομα
όνερο	όνειρο
όντες	όταν
ους	ως, μέχρι
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
πουλόπο	πουλάκι
τίναν	ποιον/α
τραγωδώ	τραγουδάω