.
.
Η φωνή του Πόντου Νο5 | Η Εύα, ο δι͜άβολον, ο Αδάμ και το μήλον

Τη παραδείσ’ τα μήλα

Τη παραδείσ’ τα μήλα
fullscreen
Ση ψ̌ης¹ ατ’ς τον παράδεισον
δύο μήλα εξέβαν
ντο παλαλών’νε τον Αδάμ,
εμορφύν’νε την Εύαν

Κείντανε δύο μήλα
πάντα αφκά σα φύλλα
Εκόμπωσανε τον Αδάμ
τη παραδείσ’ τα μήλα

Σον κόλφον ατ’ς κρατεί ατα
πάντα αφκά σα φύλλα
κι όλεν τον κόσμον παλαλών’
μετ’ ατεινές τα μήλα

Κείντανε δύο μήλα
πάντα αφκά σα φύλλα
Εκόμπωσανε τον Αδάμ
τη παραδείσ’ τα μήλα

Ση ψ̌ης¹ ατ’ς τον παράδεισον
τη φωλέα μ’ θα χτίζω
Εθαρρώ θα γεννίουμαι
τα μήλα όντες μυρίζω

Κείντανε δύο μήλα
πάντα αφκά σα φύλλα
Εκόμπωσανε τον Αδάμ
τη παραδείσ’ τα μήλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ατααυτά
ατεινέςαυτηνής
ατ’ςαυτής, της
αφκάκάτω
γεννίουμαιγεννιέμαι
εθαρρώθαρρώ, νομίζω, υποθέτω
εκόμπωσανεξεγέλασαν, εξαπάτησαν, μτφ. σαγήνευσαν κομβόω
εμορφύν’νεομορφαίνουν
εξέβανβγήκαν
κείντανεκείτονται, ξαπλώνουν
κόλφοναγκαλιά, κόλπο, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, στήθος της γυναίκας
κρατείκρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
όντεςόταν
παλαλών’τρελαίνει
παλαλών’νετρελαίνουν
παραδείσ’παραδείσου
φωλέαφωλιά
ψ̌ηςψυχής
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ατααυτά
ατεινέςαυτηνής
ατ’ςαυτής, της
αφκάκάτω
γεννίουμαιγεννιέμαι
εθαρρώθαρρώ, νομίζω, υποθέτω
εκόμπωσανεξεγέλασαν, εξαπάτησαν, μτφ. σαγήνευσαν κομβόω
εμορφύν’νεομορφαίνουν
εξέβανβγήκαν
κείντανεκείτονται, ξαπλώνουν
κόλφοναγκαλιά, κόλπο, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, στήθος της γυναίκας
κρατείκρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
όντεςόταν
παλαλών’τρελαίνει
παλαλών’νετρελαίνουν
παραδείσ’παραδείσου
φωλέαφωλιά
ψ̌ηςψυχής
Τη παραδείσ’ τα μήλα
Σημειώσεις
¹ Ακούγεται να τραγουδάει -πιθ. εκ παραδρομής- «ση ψ̌η ατ’ς»

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost