Προβολή Τραγουδιού
Αητέντς και περιστέρα |

Στιχουργοί: Πέτρος Χαραλαμπίδης
Συνθέτες: Πέτρος Χαραλαμπίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Κεμανετζίδης, Ζωγραφία Αμπελίδου
Κάποτε έμ’νε κι εγώ είνας περιστέρα και σο γιάνι μ’ είχα έμορφον αητόν Σεβντάν είχ̌εν μετ’ εμέν κι εγώ μετ’ εκείνον κι η χαρά μουν έφτανεν ους τον ουρανόν Σο κιφάλι μ’ έβαλεν στεφάν’ τιμημένον Σα φτερά τ’ επέρε με και επέτανεν Κι οι δύος εντάμαν έχτ’σαμε φωλέαν κι ο Θεόν πουλία εμάς εδίν’νεν Τα πουλία έφυγαν, ο αητέντς εχάθεν Επέμ’να κορώνα απέσ’ σο γιαπίν Πάντα είνας απομέν’, είνας ας σοι δύος, Αέτσ’ έν’ ο κόσμον, ατά ση ζωήν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
αητέντς | αητός | ||
απέσ’ | μέσα | ||
απομέν’ | απομένει | ||
ατά | αυτά | ||
γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
γιαπίν | ημιτελής οικοδομή | yapı | |
δύος | δύο | ||
εδίν’νεν | έδινε | ||
είνας | ένας/μία | ||
έμ’νε | ήμουν | ||
έμορφον | όμορφο | ||
έν’ | είναι | ||
εντάμαν | μαζί | ||
επέμ’να | απόμεινα | ||
επέρε | πήρε | ||
επέτανεν | πετούσε | ||
εχάθεν | χάθηκε | ||
κιφάλι | κεφάλι | ||
κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
μουν | μας | ||
ους | ως, μέχρι | ||
σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
σοι | στους/στις, τους/τις | ||
φωλέαν | φωλιά |