Προβολή Τραγουδιού
Τηλέφωνον επέρα σε |
Σοφία Παπαδοπούλου Νο4Στιχουργοί: Ελένη Σιδηροπούλου, Σάββας Λαζαρίδης, Σοφία Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Σάββας Λαζαρίδης, Σοφία Παπαδοπούλου
Καλλιτέχνες: Σάββας Λαζαρίδης, Σοφία Παπαδοπούλου
Τηλέφωνον επέρα σε, πουλί μ’, σην ξενιτείαν Να έκουγα το λαλόπο σ’, πουλόπο μ’, αλλομίαν Πουλί μ’, εγώ ερρώστεσα και κείμαι σα κρεβάτα̤ Ας σ’ ομμάτι͜α μ’ άμον βρεχ̌ήν τρέχ’νε πικρά τα δά̤κρα̤ Γαρήδες και παράδες πάντα, πουλί μ’, καζανεύ’ς Όταν θα χάται η μάνα σ’ αχ! ατέν θα αραεύ’ς Όταν θα χάντς τη μάνα σ’ αχ! ατέν θα αραεύ’ς Ο Χάρον έρθεν σην πόρτα μ’, πουλί μ’, θα κουβαλεί με Τ’ ομματόπα μ’ ακράνοιχτα, ν’ αηλί πη ’κι πονεί με Χρόνα̤ έχω να ’λέπ’ ατο, [ωχ!] ατό τ’ εμόν τ’ αρνόπον Χατίρ’ ποίσον με -ν-, Χάροντα, πριχού -ν- εβγών’ το ψ̌όπο μ’ Γαρήδες και παράδες πάντα, πουλί μ’, καζανεύ’ς Όταν θα χάται η μάνα σ’ αχ! ατέν θα αραεύ’ς Όταν θα χάντς τη μάνα σ’ αχ! ατέν θα αραεύ’ς Νουνίζ’ ατο και ’κ’ έρχεται, εμέν ’κι δί’ λαλίαν Κλειδώντς, Χάρε, τ’ ομματόπα μ’ με την αροθυμίαν Κατάραν δίγω σην παράν που όλ’ ατό νουνίζ’νε Τη μάναν και τον κύρ’ν ατουν άλλο πα ’κ’ εγνωρίζ’νε Γαρήδες και παράδες πάντα, πουλί μ’, καζανεύ’ς Όταν θα χάται η μάνα σ’ αχ! ατέν θα αραεύ’ς Όταν θα χάντς τη μάνα σ’ αχ! ατέν θα αραεύ’ς
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακράνοιχτα | μισάνοιχτα | ||
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αραεύ’ς | ψάχνεις, αναζητάς, γυρεύεις | aramak | |
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| ατουν | τους | ||
| βρεχ̌ήν | βροχή | ||
| γαρήδες | γυναίκες | karı | |
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| δί’ | δίνει | ||
| δίγω | δίνω | ||
| εβγών’ | βγαίνει | ||
| εγνωρίζ’νε | γνωρίζουν | ||
| έκουγα | άκουγα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επέρα | πήρα | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| ερρώστεσα | αρρώστησα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καζανεύ’ς | κερδίζεις, αποκτάς | kazanmak | |
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλειδώντς | κλειδώνεις κτ με κλειδαριά, (αμτβ.) κλείνεις, συναρμόζεις, συμπλέκεις | ||
| κρεβάτα̤ | κρεβάτια | κράβατος<γράβιον | |
| κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| λαλόπο | φωνούλα | ||
| ’λέπ’ | (ελέπ’) βλέπει/ω | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| νουνίζ’νε | σκέφτονται | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παράδες | λεφτά, χρήματα | para/pāre | |
| παράν | λεφτά, το χρήμα | para/pāre | |
| πη | που | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| πριχού | προτού | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| χάντς | χάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις | ||
| χάται | χάνεται | ||
| χατίρ’ | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
