Λεγνόμακρο μ’ κικνιάριν

Προβολή Τραγουδιού

Κόρη μ’, η στράτα ντο δι͜αβαίντς
θύμπιρον μυρωδία
Τίνος καρδι͜ά να ταγιανίζ’
έμπρι͜α σ’ εσά τα ψ̌ήα;

Κιμιάν έν’ το φίλεμα σ’,
μανουσακί’ σκουντούλα
Φιλώ σε, παίρω άψιμον
και καίει με -ν- η βρούλα

Γουρπάν’ σο χαμογέλαμα σ’,
λεγνόμακρο μ’ κικνι͜άριν
Τη μάνας ι-σ’ το λαλαχ̌άρ’
και τη κυρού σ’ στουλάριν

Σ’ ωμία σ’ να έμ’νε μουμούλ’,
σα κόλφι͜α σ’ να εχώρ’να
Σα μὲσα σ’ να έμ’νε ζωνάρ’,
έσπιγγα κι ετσίχλωνα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άψιμον	φωτιά
βρούλα	φλόγα	brûler
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
δι͜αβαίντς	(για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς	διαβαίνω
έμ’νε	ήμουν
έμπρι͜α	μπροστά
έν’	είναι
εσά	δικά σου/σας
έσπιγγα	έσφιγγα
ετσίχλωνα	συνέθλιβα, έλιωνα, πολτοποιούσα
θύμπιρον	θυμάρι	θύμβρη<θύμβρα
κικνι͜άριν	έλατο
κιμιάν	φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο	kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω
κόλφι͜α	η αγκαλιά, ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, το στήθος της γυναίκας
κυρού	πατέρα
λαλαχ̌άρ’	χαϊδεμένο, παραχαϊδεμένο
μὲσα	(τα) η μέση
μουμούλ’	έντομο, μαμούνι
παίρω	παίρνω
ταγιανίζ’	αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/εις	dayanmak
τίνος	ποιού;
φίλεμα	φιλί
χαμογέλαμα	χαμόγελο
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ωμία	ώμοι

Προβολή Τραγουδιού

Λεγνόμακρο μ’ κικνι͜άριν