Προβολή Τραγουδιού
Έπαρ’ με γιασίρ’ |
Εβρούλτσανε τα μέρι͜α μουνΣτιχουργοί: Κώστας Αμανατίδης
Συνθέτες: Γιάννης Μιχαηλίδης
Καλλιτέχνες: Λευτέρης Καμενίδης, Μπάμπης Σιδηρόπουλος, Νίκος Τριανταφυλλίδης
Για τ’ εσόν το χατιρόπον και το φώταγμαν Λάσκουμαι απάν’ σα στράτας ως το ηλέπαρμαν Η καρδία μ’ να λαρούται ’ξέρτς το γιατρικόν Μη ανοί͜εις σ’ ατέν γεράδες, άλλο ’κι θα ζω Σην εγκάλια σ’, σην καρδία σ’, έπαρ’ με γιασίρ’ Έλα, έλα, τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’, λύεται η ψ̌η μ’ Σα στομόχ̌ειλα σ’, γιαβρίκα μ’, ’ίνουμαι γουρπάν’ Έλα φως ι-μ’ και σ̌εκέρι μ’, έπαρ’ με σο γιάν’ Έπαρ’ με, αρνί μ’, σο γιάνι σ’, και ξάι μη νουνί͜εις Τα μουράτι͜α μ’ σην καρδία μ’, ψ̌η μ’, μη τυρα̤ννί͜εις Ση σεβντά σ’ απέσ’ πατεύω, πώς να λέγω σε; Σ’ εγκαλιόπο σ’ θα κονεύω και θα παίρω σε Σην εγκάλια σ’, σην καρδία σ’, έπαρ’ με γιασίρ’ Έλα, έλα, τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’, λύεται η ψ̌η μ’ Σα στομόχ̌ειλα σ’, γιαβρίκα μ’, ’ίνουμαι γουρπάν’ Έλα φως ι-μ’ και σ̌εκέρι μ’, έπαρ’ με σο γιάν’ Ας σην ψ̌η μ’ κι ας σην καρδία μ’ βγάλ’ τ’ αγρά̤χαντον Πανωφόρ’ είσαι σο κρύον, κι είμαι ατσούπωτον Χαμουφτίτσα γινωμέντσα, είσαι σ̌εκερλίν Σα κολτούκια σ’ τσ̌ιλι͜αμένον, κράτ’ με σην ζωήν Σην εγκάλια σ’, σην καρδία σ’, έπαρ’ με γιασίρ’ Έλα, έλα, τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’, λύεται η ψ̌η μ’ Σα στομόχ̌ειλα σ’, γιαβρίκα μ’, ’ίνουμαι γουρπάν’ Έλα φως ι-μ’ και σ̌εκέρι μ’, έπαρ’ με σο γιάν’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγρά̤χαντον | αγριάγκαθο | ||
| ανοί͜εις | ανοίγεις | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| ατσούπωτον | αυτό που δεν είναι σκεπασμένος με κάλυμμα | ||
| γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
| γιαβρίκα | (υποκορ.) μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
| γιασίρ’ | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γινωμέντσα | γινωμένη, ώριμη | ||
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ηλέπαρμαν | ηλιοβασίλεμα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κολτούκια | μασχάλες, άκριες/απόμεροι τόποι | koltuk | |
| κονεύω | εγκαθίσταμαι, φωλιάζω, προσγειώνομαι (επί πτηνών) | konmak | |
| κράτ’ | κράτα, βάστα, κάνε κράτει (προστ.) | ||
| λαρούται | γιατρεύεται, θεραπεύεται | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λύεται | λιώνει | ||
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ’ξέρτς | (εξέρτς) ξέρεις | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πατεύω | βυθίζομαι, βουλιάζω, μτφ. δύω, μτφ. καταρρέω, μτφ. χρεωκοπώ | batmak | |
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σ̌εκέρι | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| σ̌εκερλίν | ζαχαρένιο, γλυκό | şekerli | |
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τσ̌ιλι͜αμένον | σκεπασμένο | çul/cūl ή cull | |
| τσ̌ιτσ̌εκόπο | λουλουδάκι | çiçek | |
| τυρα̤ννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
| φώταγμαν | φωτισμός, λαμποκόπημα | ||
| χαμουφτίτσα | (υποκορ.) αγριοφράουλα | ||
| χατιρόπον | (υποκορ.) χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌η | ψυχή |
