Προβολή Τραγουδιού
Το μοναχοπαίδ’ |
Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής, Μπάμπης Ιορδανίδης
Μοναχοπαίδ’ αν αποθάν’ ν’ αηλί σ’ ατείντς που μέν’νε Ατείν’ καμίαν ’κι γελούν, έναν ζωήν θα κλαίνε Σην πόρτα μ’ εστάθες, Χάρε μ’, ντό ευτάς; και τ’ εμόν τ’ αρνόπον θέλτς να παίρτς και πας Και σα γειτονίας ντο δουλείαν έ͜εις; Πονεμένα ψ̌ήα έρχεσαι και καί͜εις Και σον άλλον κόσμον ’κ’ έρ’ται καλοκαίρ’ Πίσσα και σκοτίαν ήλιος ξάι ’κι παιρ’ Το γιαβρί μ’ εχπάστεν το μοναχοπαίδ’ Άφ’ς το παλληκάρι μ’ και -ν- έπαρ’ εμέν Το πουλόπο μ’ έτον τσ̌ιτσ̌έκ’ σον παρχάρ’ Άνοιξης κλαδόπον τρυφερόν βλαστάρ’ Εύκαιρον τ’ οσπίτι μ’ χωρίς το παιδί μ’ Πονεί το καρδόπο μ’ κλαίει ατον η ψ̌η μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
αποθάν’ | πεθαίνει | ||
αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
ατείν’ | αυτοί | ||
ατείντς | αυτούς | ||
άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
γειτονίας | (γεν. εν.) γειτονιάς, (ον. πληθ.) γειτονιές | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
δουλείαν | δουλειά | ||
έ͜εις | έχεις | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
εστάθες | στάθηκες | ||
έτον | ήταν | ||
εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
εχπάστεν | αναχώρησε, κίνησε για | ||
θέλτς | θέλεις | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καμίαν | ποτέ | ||
καρδόπο | καρδούλα | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλαδόπον | κλαδάκι, μτφ. απόγονος | ||
μέν’νε | μένουν, απομένουν | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ξάι | καθόλου | ||
οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
παίρτς | παίρνεις | ||
παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
σκοτίαν | σκοτάδι | ||
τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |