Προβολή Τραγουδιού
Συλλογή Τσ̌ι͜ατσ̌ι͜ά | Ο Χάρον |
Καλλιτέχνες: Στάθης Αθανασιάδης
Νασάν εσάς, ψηλά ραχ̌ι͜ά, πάντα χλωροφοράτε Δι͜αβαίν’νε χρόνι͜α και καιρούς καμίαν ’κι γεράτε Εσάς ο Χάρον ’κι σουμώ’ και ξάι ’κι θέλ’ να ελέπ’ σας γιατί περιφρονάτε͜ ατον και για τ’ ατό ’κι θέλ’ -τ- σας Ο Χάρον αδιάκριτον που πάντα ακ’λουθά μας Την κερεντήν σαλεύ’ και κόφτ’ χωρίς να ερωτά μας Θερίζ’ και παίρ’ ήντιναν θέλ’ κανέναν ’κι λυπάται Σον άλλον κόσμον κούζ’νε σας ελάτ’ εσείν δεβάτε Κανείται ντ’ έζησετε εσείν, τα χρόνια ετελέθαν Τον τόπον εσουν θέλ’νε άλλ’ ατώρα π’ εγεννέθαν Πολλά τρανόν έν’ τ’ άχτ’ν ατ’ σοι σακάτ’ς και γεροντάδας Άλλα ήσυχα πα ’κι αφήν’ παλληκάρι͜α, νυφάδας Ατώρα όμως οι διατροί τον Χάρον αντικρύζ’νε Σοι ζωντανούς κάμποσα χρόνια παραπάν’ χαρίζ’νε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ακ’λουθά | ακολουθεί | ||
ατώρα | τώρα | ||
αφήν’ | αφήνει | ||
γεράτε | γερνάτε | ||
δεβάτε | πηγαίνετε | ||
δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
εγεννέθαν | γεννήθηκαν | ||
έζησετε | ζήσατε | ||
ελάτ’ | έλατο | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
έν’ | είναι | ||
ερωτά | ρωτάει | ||
εσείν | εσείς | ||
εσουν | σας | ||
ετελέθαν | (αμτβ.) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, μτφ. πέθαναν | ||
ήντιναν | όποιον/α/ο | ||
θέλ’νε | θέλουν | ||
καμίαν | ποτέ | ||
κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
κερεντήν | κόσσα, μακρυδρέπανο, γεωργικό εργαλείο με το οποίο θερίζεται το τριφύλλι ή άλλο χόρτο, είδος δρεπανιού | գերանդի (gerandi) | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κούζ’νε | λαλούν, καλούν | ||
κόφτ’ | κόβει | ||
νασάν | χαρά σε | ||
νυφάδας | νύφες | ||
ξάι | καθόλου | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παίρ’ | παίρνω/ει | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
σακάτ’ς | σακάτης, ανάπηρος | sakat/saḳaṭ | |
σοι | στους/στις, τους/τις | ||
χαρίζ’νε | χαρίζουν | ||
χλωροφοράτε | είστε καταπράσινα |
Εδώ στην Ελλάδα έχει γράψει αρκετά ποιήματα ό Π. Τσ̌ι͜ατσ̌ι͜άς, που αν και γεννήθηκε στη Ρωσία και δεν ξέρει καθόλου τη Σαντά, όμως έγραψε αρκετά παραστατικά. (Στάθης Αθανασιάδης)