Συλλογή Χειμωνίδη | Η αντάρα

Προβολή Τραγουδιού

Έναν καιρόν ση Σαντά
εντώκεν τρανόν ποράν’
Ουρανόν καθαρόν έτον,
λίβος πα πουθέν’ ’κ’ εφαίν’τον

Άλλ’ επέγ’νανε σα ξύλα,
άλλ’ εποίν’νανε τα φύλλα
Άλλ’ εσέρευαν χορτάρι͜α,
άλλ’ πα έπλεκαν ορτάρι͜α

Τ’ ουρανού τα καταρράχτρι͜α
πώς ενοίγαν με μιας
κι ως να ’κούζ’ναν ’λί εμάς
Ντό έν’ αβούτο αντάρα
και τη Θεού η κατάρα;
Ντό έν’ αβούτο, γουρπάν’ -τ- σ’,
θα φουρκίζ’ και τοι τσ̌οπάντς!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτο	αυτό
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
έν’	είναι
ενοίγαν	ανοίχθηκαν
εντώκεν	χτύπησε
επέγ’νανε	πήγαιναν
εποίν’νανε	έκαναν, έφτιαχναν	ποιέω-ῶ
εσέρευαν	μάζευαν	σωρεύω
έτον	ήταν
εφαίν’τον	φαινόταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’λί	αλί, αλίμονο
λίβος	σύννεφο	λίβος<λείβω
ορτάρι͜α	μάλλινες κάλτσες	ἀορτήρ
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
ποράν’	μπόρα, καταιγίδα	boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο)
τοι	τους/τις
τσ̌οπάντς	τσοπάνους, βοσκούς	çoban/çūbān, şūbān
φουρκίζ’	πνίγω/ει

Σημειώσεις

Κατά το 1901, ο καθηγητής Φίλ. Χειμωνίδης μαζί με τον Ευστάθιο Μουρατχανίδη δημοσίευσαν την πρώτη μικρή συλλογή ποιημάτων, από τα οποία τα πιο ενδιαφέροντα ήσαν «Ο φουκαράς» και «Η αντάρα».
(Στάθης Αθανασιάδης)