Τη μάνας το παράπονον

Προβολή Τραγουδιού

Νασάν εκείνο το πουλίν
ντο ’κ’ έχτισεν φωλέαν
Ούδ’ έχτ’σεν, ουδ’ εχάλασεν,
μουδ’ εκαρδοπονέθεν

Ογώ ’χτ’σα και εχάλασα
και εκαρδοπονέθα
Αρ’ έχτ’σα τη φωλέα μου
ση γέφυρας το σκούλος

Εθύμωσεν ο ποταμόν
κι επέρεν τη φωλέα μ’
Εις μέρος πάει ο ποταμόν
και εις μέρος η φωλέα μ’

Όθεν πάει ο ποταμόν
αχάντι͜α και τριβόλια
κι όθεν πάει η φωλέα μου
ομάλια και λιβάδι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αχάντι͜α	αγκάθια	ἀκάνθιον, υποκορ. του ἄκανθα
εθύμωσεν	θύμωσε
εκαρδοπονέθα	πόνεσε η καρδιά μου
επέρεν	πήρε
εχάλασα	χάλασα, έχωσα το χέρι
εχάλασεν	χάλασε, έχωσε το χέρι
έχτ’σα	έχτισα
έχτ’σεν	έχτισε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μουδ’	(μουδέ) μήτε
νασάν	χαρά σε
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομάλια	ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ)
ουδ’	(ουδέ) ούτε
σκούλος	σκέλος
φωλέα	φωλιά
φωλέαν	φωλιά