Έφυεν σα ξένα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής, Κώστας Σιώπης, Τάκης Παπαδόπουλος

Έφυεν σα ξένα
τ’ εμόν το πουλίν
’Κι έστειλε με ένα γραμμόπον
άλλο το γιαβρί μ’

Έφυεν σα ξένα,
τα δά̤κρα̤ μ’ ποτάμ’
Έλα, πουλί μ’, έλα, γιάβρι μ’,
έλα ξαν σουμά μ’

Έφυεν σα ξενά,
έμ’νε εγώ φτωχός
Ντ’ άγνα θα κείμαι το βράδυ,
πουλί μ’, μαναχός;
Πώς θα κείμαι σο κρεβάτι,
ψ̌ήκα μ’, μοναχός;

Έφυεν και ’κ’ έρθεν,
γράμμαν ’κ’ έστειλεν
Ν’ αηλί τ’ εμόν τη μανίτσαν,
εμέν ενέσπαλεν
και ση χώρας την εγκάλα̤ν
ατέ πώς έπεσεν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατέ	αυτή
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γιάβρι	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γραμμόπον	γραμματάκι
δά̤κρα̤	δάκρυα
εγκάλα̤ν	αγκαλιά
έμ’νε	ήμουν
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
ενέσπαλεν	ξέχασε
έρθεν	ήρθε
έφυεν	έφυγε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαναχός	μοναχός, μόνος
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ντ’ άγνα	τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα;
ξαν	πάλι, ξανά
ποτάμ’	ποτάμι
σουμά	κοντά
χώρας	ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ψ̌ήκα	ψυχούλα