Στιχουργοί: Αδάμ Αποστολίδης
Συνθέτες: Αδάμ Αποστολίδης
Τα έμορφα, τα έμορφα εμέν ζαρομματι͜άζ’νε Λέγ’νε με «’κι ξυρίεσαι, τα γένια σ’ αχαντι͜άζ’νε» Επέταξα, εκόνεψα απέσ’ σα λιβαδία Λελεύω τ’ ομματόπα σου ντο τερούν μερακλία Τα έμορφα, τα έμορφα ζιπούνας κομματι͜άζ’νε Εγώ τραγωδώ έμορφα, εμέν θα ομματι͜άζ’νε Επέταξα, εκόνεψα απέσ’ σα περιστέρι͜α Λελεύω τ’ ομματόπα σου ντο τερούν στέρι͜α-στέρι͜α Εχπάστα και -ν- έχ̌’ κι έρχουμαι αρ’ για τ’ εσέν και μόνον Ας ση χαρά μ’ επέτανα ντο είδα και μόνον Επέταξα, εκόνεψα απέσ’ σα περιστέρι͜α Λελεύω τ’ ομματόπα σου ντο τερούν στέρι͜α-στέρι͜α Εχπάστα και -ν- έχ̌’ κι έρχουμαι σην απαντή μ’ ελάτε Εγώ ζαΐφκα τραγωδώ, κορτσόπα, μη γελάτε Επέταξα, εκόνεψα απέσ’ σα περιστέρι͜α Λελεύω τ’ ομματόπα σου ντο τερούν στέρι͜α-στέρι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απαντή | προϋπάντηση, συνάντηση | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αχαντι͜άζ’νε | τσιμπάνε με/σαν αγκάθια | ἀκάνθιον, υποκορ. του ἄκανθα | |
| εκόνεψα | εγκαταστάθηκα, φώλιασα, προσγειώθηκα | konmak | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| επέτανα | πετούσα | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρχουμαι | είμαι στον ερχομό, έρχομαι | ||
| εχπάστα | αναχώρησα, κίνησα για | ||
| ζαΐφκα | ισχνά, αδύνατα μτφ. μικρά | zayıf/żaʿīf | |
| ζαρομματι͜άζ’νε | στραβοκοιτούν, λοξοκοιτούν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μερακλία | με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο | meraklı/merāḳ | |
| ξυρίεσαι | ξυρίζεσαι | ||
| ομματι͜άζ’νε | ματιάζουν | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| στέρι͜α | ακλόνητα, σταθερά, σιγά, αργά και καθαρά | ||
| στέρι͜α-στέρι͜α | σταθερά, σιγά-σιγά | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απαντή | προϋπάντηση, συνάντηση | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αχαντι͜άζ’νε | τσιμπάνε με/σαν αγκάθια | ἀκάνθιον, υποκορ. του ἄκανθα | |
| εκόνεψα | εγκαταστάθηκα, φώλιασα, προσγειώθηκα | konmak | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| επέτανα | πετούσα | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρχουμαι | είμαι στον ερχομό, έρχομαι | ||
| εχπάστα | αναχώρησα, κίνησα για | ||
| ζαΐφκα | ισχνά, αδύνατα μτφ. μικρά | zayıf/żaʿīf | |
| ζαρομματι͜άζ’νε | στραβοκοιτούν, λοξοκοιτούν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μερακλία | με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο | meraklı/merāḳ | |
| ξυρίεσαι | ξυρίζεσαι | ||
| ομματι͜άζ’νε | ματιάζουν | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| στέρι͜α | ακλόνητα, σταθερά, σιγά, αργά και καθαρά | ||
| στέρι͜α-στέρι͜α | σταθερά, σιγά-σιγά | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 