Για τη σεβντά να τραγωδείς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Γιώργος Σιαμλίδης

Άμον τη θάλασσας βοήν
και ποταμί’ λαλίαν
Κι άμον το κρύον το νερόν
που αποδιψά τ’ ορμία

Εσύ, πουλί μ’, ντο κελαηδείς,
το χατίρι μ’ για ποίσον
Για τη σεβντά να τραγωδείς
και το καρδόπο μ’ χτίσον

Άμον αέρας παρχαρί’
σα ραχ̌ία μ’ εβόραν
εγώ πώς σιρινεύκουμαι
να μη δι͜αβαίν’ η ώρα!

Εσύ, πουλί μ’, ντο κελαηδείς,
το χατίρι μ’ για ποίσον
Για τη σεβντά να τραγωδείς
και το καρδόπο μ’ χτίσον

Άμον τη ήλιονος το φως
σα άνθι͜α μ’ είσαι γαίμα
Κάθαν ημέραν τσ̌αρτιλί͜εις
κι ανθίζ’νε απ’ έναν-έναν

Εσύ, πουλί μ’, ντο κελαηδείς,
το χατίρι μ’ για ποίσον
Για τη σεβντά να τραγωδείς
και το καρδόπο μ’ χτίσον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άνθι͜α	άνθη
ανθίζ’νε	ανθίζουν
αποδιψά	ξεδιψά
γαίμα	αίμα
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
εβόραν	σκιά
ήλιονος	ήλιου
κάθαν	κάθε
καρδόπο	καρδούλα
λαλίαν	λαλιά, φωνή
ορμία	ρυάκια, ρεματιές
παρχαρί’	θερινού βοσκότοπου (παρχαριού)
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
ποταμί’	ποταμιού
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σιρινεύκουμαι	σέρνομαι κατά γης	sürünmek
τραγωδείς	τραγουδάς
τσ̌αρτιλί͜εις	λάμπεις, λαμποκοπάς
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir
χτίσον	(προστ.) χτίσε, φτιάξε