.
.
Σεράντα χρόνα̤ τραγουδώ

Τ’ αρνί μ’ κοιμάται μαναχόν

Τ’ αρνί μ’ κοιμάται μαναχόν
fullscreen
Τ’ αρνί μ’ κοιμάται μαναχόν
[Να λελεύ’ ατο!]
σ’ ένα δεντρού εβόραν
[Ντό να ’ίνουμαι; Όι, όι! Ποδεδίζ’ ατο!/Να λελεύω σε!]
Κλώσκουμαι λέω ση κεντή μ’
[Να λελεύ’ ατο!]
«πέει με, ντ’ ευτάς ατώρα;»
[Ντό να ’ίνουμαι; Όι, όι! Ποδεδίζ’ ατο!/Να λελεύ’ ατο!]

Επεσ̌κεπάεν τ’ έμορφον
[Να λελεύ’ ατο!]
κι εφάνθανε τα κάλλα̤ τ’
[Ντό να ’ίνουμαι; Ποδεδίζ’ ατο!]
Σο γιάν’ ατ’ς να εκόνευα
[Βάι! Ν’ αηλί εμέν!/Να λελεύω σε!]
κι επαίρ’να ’το εγκάλια μ’
[Ντό να ’ίνουμαι; Όι, όι! Να λελεύ’ ατο!/Ποδεδίζ’ ατο!]

Τερώ και ’κι χορτάζ’ ατο,
[Να λελεύ’ ατο!]
ο νους ι-μ’ πάει κι εχάθεν
[Ντό να ’ίνουμαι; Όι, όι! Ποδεδίζ’ ατο!]
Ντό να ’φτάγω ο άχαρον;
[Να λελεύ’ ατο!]
Φάτε, ομμάτα̤, φάτεν
[Ντό να ’ίνουμαι; Όι, όι! Ποδεδίζ’ ατο!]

Αρνί μ’, να μη εγνέφιζες,
[Να λελεύω σε!]
εσέν εφίλ’να μίαν
[Ντό να ’ίνουμαι; Ποδεδίζω σε!]
Και τούλα-τούλα έφευα,
[Να λελεύ’ ατο!]
νέ κάταν, νέ ζεμίαν
[Ντό να ’ίνουμαι; Όι, όι! Ποδεδίζ’ ατο!]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατ’ςαυτής, της
ατώρατώρα
γιάν’πλάι, πλευρά yan
δεντρούδέντρου
εβόρανσκιά
εγκάλιααγκαλιά
εγνέφιζεςξυπνούσες
εκόνευαεγκαθιστούσα, φώλιαζα, προσγειωνόμουν konmak
έμορφονόμορφο
επαίρ’ναέπαιρνα
επεσ̌κεπάενξεσκεπάστηκε
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
εφάνθανεφάνηκαν, εμφανίστηκαν
έφευαέφευγα
εφίλ’ναφιλούσα
εχάθενχάθηκε
ζεμίανζημιά
’ίνουμαιγίνομαι
κάλλα̤κάλλη
κάτανγάτα
κεντή(ον.) εαυτός, (γεν./αιτ.) εαυτό kendi
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσκουμαιγυρίζω, επιστρέφω
λελεύ’χαίρομαι/εται
λελεύωχαίρομαι
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μίανμια φορά
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νέούτε ne
ομμάτα̤μάτια
πέει(προστ.) πες
ποδεδίζ’(ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σενα σε χαρώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
τερώκοιτώ
’τοαυτό, το (προσωπική αντωνυμία)
τούλαήσυχα, φρόνιμα
’φτάγω(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατ’ςαυτής, της
ατώρατώρα
γιάν’πλάι, πλευρά yan
δεντρούδέντρου
εβόρανσκιά
εγκάλιααγκαλιά
εγνέφιζεςξυπνούσες
εκόνευαεγκαθιστούσα, φώλιαζα, προσγειωνόμουν konmak
έμορφονόμορφο
επαίρ’ναέπαιρνα
επεσ̌κεπάενξεσκεπάστηκε
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
εφάνθανεφάνηκαν, εμφανίστηκαν
έφευαέφευγα
εφίλ’ναφιλούσα
εχάθενχάθηκε
ζεμίανζημιά
’ίνουμαιγίνομαι
κάλλα̤κάλλη
κάτανγάτα
κεντή(ον.) εαυτός, (γεν./αιτ.) εαυτό kendi
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσκουμαιγυρίζω, επιστρέφω
λελεύ’χαίρομαι/εται
λελεύωχαίρομαι
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μίανμια φορά
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νέούτε ne
ομμάτα̤μάτια
πέει(προστ.) πες
ποδεδίζ’(ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σενα σε χαρώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
τερώκοιτώ
’τοαυτό, το (προσωπική αντωνυμία)
τούλαήσυχα, φρόνιμα
’φτάγω(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
Τ’ αρνί μ’ κοιμάται μαναχόν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost