.
.
Ακρίτας του Πόντου Νο2

Η καρδία μ’ πονεί

Η καρδία μ’ πονεί
fullscreen
Ση ξενιτείας τα στράτας
έσυρα πολλά
Αδελφόπα και μανίτσα
εγώ ’κ’ εχάρα
Κάθαν ώρα και -ν- ημέραν
τρώγ’νε με -ν- ατά

Τη ξενιτείας τα κάλλα̤
και τα έμορφα
’Χώρτσανε με -ν- ας σον κύρη μ’
κι ας σ’ αδελφόπα μ’
’Σ ση καρή/γαρή μ’ και τη μανίτσα μ’
κι ας σα παιδόπα μ’

Ξενιτείαν ατείν’ ντο λέγ’νε
έν’ πολλά βαρύν
Την ημέραν και το βράδον
και ους το πρωί,
τ’ ομματόπα μ’ δα̤κρωμένα,
η καρδά̤ μ’ πονεί
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αδελφόπααδελφάκια
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατάαυτά
ατείν’αυτοί
βράδονβράδυ
γαρήσύζυγος, γυναίκα karı
δα̤κρωμέναδακρυσμένα
έμορφαόμορφα
έν’είναι
έσυραέσυρα, τράβηξα, έριξα
εχάραχάρηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθανκάθε
κάλλα̤κάλλη
καρδά̤καρδιά
καρήγυναίκα, σύζυγος karı
λέγ’νελένε
ομματόπαματάκια
ουςως, μέχρι
παιδόπαπαιδάκια
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
’ς(ας) από
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τρώγ’νετρώνε
’χώρτσανε(εχώρτσανε) χώρισαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αδελφόπααδελφάκια
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατάαυτά
ατείν’αυτοί
βράδονβράδυ
γαρήσύζυγος, γυναίκα karı
δα̤κρωμέναδακρυσμένα
έμορφαόμορφα
έν’είναι
έσυραέσυρα, τράβηξα, έριξα
εχάραχάρηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθανκάθε
κάλλα̤κάλλη
καρδά̤καρδιά
καρήγυναίκα, σύζυγος karı
λέγ’νελένε
ομματόπαματάκια
ουςως, μέχρι
παιδόπαπαιδάκια
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
’ς(ας) από
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τρώγ’νετρώνε
’χώρτσανε(εχώρτσανε) χώρισαν
Η καρδία μ’ πονεί

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost