Η καρδία μ’ πονεί

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος

Καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Κώστας Σιώπης

Ση ξενιτείας τα στράτας
έσυρα πολλά
Αδελφόπα και μανίτσα
εγώ ’κ’ εχάρα
Κάθαν ώρα και -ν- ημέραν
τρώγ’νε με -ν- ατά

Τη ξενιτείας τα κάλλα̤
και τα έμορφα
’Χώρτσανε με -ν- ας σον κύρη μ’
κι ας σ’ αδελφόπα μ’
’Σ ση καρή/γαρή μ’ και τη μανίτσα μ’
κι ας σα παιδόπα μ’

Ξενιτείαν ατείν’ ντο λέγ’νε
έν’ πολλά βαρύν
Την ημέραν και το βράδον
και ους το πρωί,
τ’ ομματόπα μ’ δα̤κρωμένα,
η καρδά̤ μ’ πονεί

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδελφόπα	αδελφάκια
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
ας σον	απ’ τον	ασό σον (από τον)
ατά	αυτά
ατείν’	αυτοί
βράδον	βράδυ
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
δα̤κρωμένα	δακρυσμένα
έμορφα	όμορφα
έν’	είναι
έσυρα	έσυρα, τράβηξα, έριξα
εχάρα	χάρηκα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάθαν	κάθε
κάλλα̤	κάλλη
καρδά̤	καρδιά
καρή	γυναίκα, σύζυγος	karı
λέγ’νε	λένε
ομματόπα	ματάκια
ους	ως, μέχρι
παιδόπα	παιδάκια
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
’ς	(ας) από
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τρώγ’νε	τρώνε
’χώρτσανε	(εχώρτσανε) χώρισαν