| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ντό να λέω σας, παιδία; Ντ’ έπαθα με τη Μαρίαν! Επήγαμ’ ση Νέα Κρήνη, κολυμπούμ’ εγώ κι εκείνη Τ’ αχουλόπον ατ’ς κοντόν κολυμπά χωρίς μαγιόν ’Γώ τη μόδαν επιδέβα, θα ’ίνουμες Αδάμ κι η Εύα Η Μαρία ετσ̌ιπλακώθεν ’Μώ ατέν! επαλαλώθεν! Και ρούζ’ απέσ’ σο νερόν τσάτσαλος, χωρίς μαγιόν ’Γώ τη μόδαν επιδέβα, θα ’ίνουμες Αδάμ κι η Εύα Κι εμαζεύταν τα παιδία και τερούνε τη Μαρίαν Και τσ̌αΐζ’ α̤τ’ς η Μαρία «ντό τερείτε άμον σ̌κυλία;» ’Γώ τη μόδαν επιδέβα, θα ’ίνουμες Αδάμ κι η Εύα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αχουλόπον | μυαλουδάκι | akıl/ʿaḳl | |
| εμαζεύταν | μαζεύτηκαν | ||
| επαλαλώθεν | τρελάθηκε | ||
| επιδέβα | έφυγα, άφησα πίσω, προσπέρασα, ξεπέρασα | ||
| ’ίνουμες | γινόμαστε | ||
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| παιδία | παιδιά | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| τερείτε | κοιτάτε | ||
| τερούνε | κοιτούν | ||
| τσ̌αΐζ’ | φωνάζω/ει, επιπλήττω/ει | ||
| τσάτσαλος | γυμνός |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αχουλόπον | μυαλουδάκι | akıl/ʿaḳl | |
| εμαζεύταν | μαζεύτηκαν | ||
| επαλαλώθεν | τρελάθηκε | ||
| επιδέβα | έφυγα, άφησα πίσω, προσπέρασα, ξεπέρασα | ||
| ’ίνουμες | γινόμαστε | ||
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| παιδία | παιδιά | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| τερείτε | κοιτάτε | ||
| τερούνε | κοιτούν | ||
| τσ̌αΐζ’ | φωνάζω/ει, επιπλήττω/ει | ||
| τσάτσαλος | γυμνός |
