Προβολή Τραγουδιού
Ο Πόντον έν’ τ’ εμόν η γη |
Στιχουργοί: Πόλυς Παυλίδης
Συνθέτες: Πόλυς Παυλίδης
Καλλιτέχνες: Πόλυς Παυλίδης
Ο Πόντον έν’ τ’ εμόν η γη και τ’ εμόν η πατρίδα [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν] Εκεί εγώ θα κλώσκουμαι αέτσ’ σ’ όρωμα μ’ είδα [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν] Πατρίδα μ’, τα χωρία σου όλια ερημωμένα [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν] Τ’ έμορφα τα παρχάρι͜α σου επέμ’ναν δεισωμένα [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν] Τα χώματα σ’ επότ’σαμε με αίματα και δάκρυ͜α [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν] Ραχ̌όπα και λιβαδόπα, ποτάμι͜α, θαλασσάκρι͜α [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν] Θεέ μ’, για δος μας δύναμην τ’ Αγαρηνούς να διώκουμ’ [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν] Σ’ έρημον τη πατρίδα μουν, σο Πόντον ξαν να κλώσκουμ’ [Ντό να ’ίνουμαι; Βάι! ν’ αηλί εμέν]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
δεισωμένα | ομιχλιασμένα | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
διώκουμ’ | διώχνουμε, απομακρύνουμε | ||
δος | δώσε | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφα | όμορφα | ||
έν’ | είναι | ||
επέμ’ναν | απόμειναν | ||
επότ’σαμε | ποτίσαμε | ||
θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
κλώσκουμ’ | γυρίζουμε, επιστρέφουμε | ||
κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
λιβαδόπα | (υποκορ.) λιβάδια | ||
μουν | μας | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ξαν | πάλι, ξανά | ||
όλια | όλα | ||
όρωμα | όνειρο | ||
παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
χωρία | χωριά |