Τσοπάνος έμ’ κι ερίαζα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Κεσίδης, Παύλος Τορνικίδης

Τσ̌οπάνος έμ’ κι ερίαζα
και -ν- αφκά κέσ’ σ’ ορμάνι͜α
Τα πρόγατα μ’ εβόσ̌κιζα
σα πράσινα χορτάρι͜α

Ορμάνι͜α κι ορμανόχ̌ειλα
δα̤βαίνω και σ̌υρίζω
και σα καλά τα παρχάρι͜α
τα πρόγατα μ’ βοσ̌κίζω

Και χ̌ίλι͜α αρνία ερίαζα
ση Σάντας τα ραχ̌ία
’πίν’να τα κρύα, άι! τα νερά,
’σύρ’να τη μαναχ̌ία

Για τ’ εσέν, πουλί μ’, ντ’ ελάστα
απάν’ κέσ’ σα ραχ̌ία
Κανείται, γιάβρου μ’, ντο έπα
και τα νερά τα κρύα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
αφκά	κάτω
βοσ̌κίζω	βοσκάω
δα̤βαίνω	(για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ (γενικότερα) περνώ, παύω, τελειώνω	διαβαίνω
ελάστα	περιφέρθηκα, τριγύρισα, περιπλανήθηκα	ἀλάομαι/ηλάσκω
έμ’	ήμουν
έπα	ήπια
ερίαζα	πρόσεχα, φυλούσα, επέβλεπα
κανείται	φτάνει, είναι αρκετό
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
μαναχ̌ία	μοναξιά
ορμάνι͜α	δάση	orman
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
’πίν’να	(επίν’να) έπινα
πρόγατα	πρόβατα
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σ̌υρίζω	σφυρίζω, παίζω αυλό	σῦριγξ
’σύρ’να	(εσύρ’να) έσερνα, τραβούσα, έριχνα