Προβολή Τραγουδιού
Τη χ̌ι͜ορίτσας το φιστάν’ |
Ο Σιμούλτς κι ο ΠόλιονΣτιχουργοί: Νικόλαος Σαγξαρίδης
Συνθέτες: Νικόλαος Σαγξαρίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Πόλιος Παπαγιαννίδης
Τη χ̌ι͜ορίτσας το φιστάν’ τσεριμένον ας σο γιάν’ Τ’ ατεινές το τέρεμαν εμέν θα βάλ’ σην πελιάν ’Φόρεσεν κι ενέλλαξεν άσπρον σ̌άλ’ σ’ ωμία απάν’ Φυσά αέρας και παίρ’ άν’ ση χ̌ι͜ορίτσας το φιστάν’ Η χ̌ι͜όρα απέσ’ σο χορόν ατέ κοσ̌κινίεται ’ντες ελέπ’ ατεν εγώ τ’ εμόν η ψ̌η λύεται Τη χ̌ι͜όρας το τέρεμαν εμέν επαλάλωσεν Με τ’ εχαμογέλασα πασ̌τάν εχαλάρωσεν Ε! χ̌ι͜όρα μελαχρινή, θα μονά͜εις με τουβραδί’ Τη χ̌ι͜όραν που θα φιλεί πάντα θα παρακαλεί, τη μανίτσαν ατ’, ν’ αηλί!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άν’ | άνω, πάνω, άνωθεν | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεινές | αυτηνής | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ενέλλαξεν | φόρεσε καλά/γιορτινά ρούχα | ||
| επαλάλωσεν | τρέλανε | ||
| κοσ̌κινίεται | κοσκινίζεται, κουνιέται σαν κόσκινο | κόσκινον | |
| λύεται | λιώνει | ||
| μονά͜εις | φιλοξενείς | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ’ντες | (όντες) όταν | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πασ̌τάν | ολωσδιόλου, εντελώς | baştan | |
| πελιάν | βάσανο, σκοτούρα | bela | |
| σ̌άλ’ | σάλι, εσάρπα, γενικά είδος μάλλινου ύφασματος | şal/şāl | |
| τέρεμαν | βλέμμα, κοίταγμα, μτφ. φροντίδα | ||
| τουβραδί’ | κατά το βράδυ, τις απογευματινές ώρες | του βραδύ(ου) | |
| τσεριμένον | σκισμένο, ξεσκισμένο | ||
| φιστάν’ | φουστάνι | fistan<fustān | |
| χ̌ι͜όρα | χήρα | ||
| χ̌ι͜όραν | χήρα | ||
| χ̌ι͜όρας | χήρας | ||
| χ̌ι͜ορίτσας | χηρούλας | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ωμία | ώμοι |
