Προβολή Τραγουδιού
Τη χ̌ι͜ορίτσας το φιστάν’
Ο Σιμούλτς κι ο ΠόλιονΣτιχουργοί: Νικόλαος Σαγξαρίδης
Συνθέτες: Νικόλαος Σαγξαρίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Πόλιος Παπαγιαννίδης
Τη χ̌ι͜ορίτσας το φιστάν’ τσεριμένον ας σο γιάν’ Τ’ ατεινές το τέρεμαν εμέν θα βάλ’ σην πελιάν Φόρεσεν και -ν- έλλαξεν άσπρον σ̌άλ’ σ’ ωμία απάν’ Φυσά αέρας και παίρ’ άν’ ση χ̌ι͜ορίτσας το φιστάν’ H χ̌ι͜όρα απέσ’ σο χορόν ατέ κοσ̌κινίεται ’ντες ελέπ’ ατεν εγώ τ’ εμόν η ψ̌η λύεται Τη χ̌ι͜όρας το τέρεμαν εμέν επαλαλώσεν Με τ’ εχαμογέλασα πασ̌τάν εχαλάρωσεν Ε! χ̌ι͜όρα μελαχρινή, θα μονά͜εις με τουβραδί’ Τη χ̌ι͜όραν που θα φιλεί πάντα θα παρακαλεί, τη μανίτσαν ατ’, ν’ αηλί!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άν’ | άνω, πάνω, άνωθεν | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεινές | αυτηνής | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έλλαξεν | άλλαξε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| κοσ̌κινίεται | κοσκινίζεται, κουνιέται σαν κόσκινο | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| μονά͜εις | φιλοξενείς | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ’ντες | όταν | ||
| πασ̌τάν | ολωσδιόλου, εντελώς | baştan | |
| πελιάν | βάσανο, σκοτούρα | bela | |
| σ̌άλ’ | σάλι, εσάρπα, γενικά είδος μάλλινου ύφασματος | şal/şāl | |
| τέρεμαν | βλέμμα, κοίταγμα | ||
| τουβραδί’ | κατά το βράδυ, τις απογευματινές ώρες | του βραδύ(ου) | |
| τσεριμένον | σκισμένο, ξεσκισμένο | ||
| φιστάν’ | φουστάνι | fistan<fustān | |
| χ̌ι͜όρα | χήρα | ||
| χ̌ι͜όραν | χήρα | ||
| χ̌ι͜όρας | χήρας | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ωμία | ώμοι |