Η κόρ’ παρχαροτσίτσεκον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Ξενιτόπουλος, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Η κόρ’ παρχαροτσ̌ίτσ̌εκον
[γιαρ, γιαρ, γιαρ]
εστόλτσεν τα γιαζία
[ωφ! ωφ! ωφ! ωφ!]
κι εγώ τσ̌οπάνος σο ραχ̌ίν
[γιαρ, γιαρ, γιαρ]
βοσ̌κίζω και τ’ αρνία
[ωφ! ωφ! ωφ! ωφ!]

Μανουσ̌άκι μ’, τουτουγιάνι μ’,
έλα, κόνεψον σο γιάνι μ’
Έλα, παραδείσ’ πουλίν
για τ’ εσέν θα εβγαίν’ η ψ̌η μ’⇋

Έλα, τρυγόνα, μετ’ εμέν
[γιαρ, γιαρ, γιαρ]
θα φάζω σε ματζίραν
[ωφ! ωφ! ωφ! ωφ!]
Σ’ αγιάζ’ μ’ αφήντς με μαναχόν,
[γιαρ, γιαρ, γιαρ]
τ’ εσόν θα έν’ το κρίμαν
[ωφ! ωφ! ωφ! ωφ!]

Μανουσ̌άκι μ’, τουτουγιάνι μ’,
έλα, κόνεψον σο γιάνι μ’
Έλα, παραδείσ’ πουλίν
για τ’ εσέν θα εβγαίν’ η ψ̌η μ’⇋

Απέσ’ σα ελατόκλαδα
[γιαρ γιαρ γιαρ]
τη φωλέα σ’ θα χτίζω
[ωφ! ωφ! ωφ! ωφ!]
Έλα, τρυγόνα μ’, μετ’ εμέν
[γιαρ γιαρ γιαρ]
το ψ̌όπο μ’ μη κλαινίζω
[ωφ! ωφ! ωφ! ωφ!]

Μανουσ̌άκι μ’, τουτουγιάνι μ’,
έλα, κόνεψον σο γιάνι μ’
Έλα, παραδείσ’ πουλίν
για τ’ εσέν θα εβγαίν’ η ψ̌η μ’⇋

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγιάζ’	αγιάζι, διαπεραστικός κρύος αέρας και υγρασία	ayaz
απέσ’	μέσα
αφήντς	αφήνεις
βοσ̌κίζω	βοσκάω
γιαζία	πεδιάδες, εξοχή, ύπαιθρος	yazı
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εβγαίν’	βγαίνει
έν’	είναι
εσόν	δικός/ή/ό σου
εστόλτσεν	στόλισε
κλαινίζω	στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει
κόνεψον	(προστ.) εγκαταστήσου, φώλιασε, προσγειώσου	konmak
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μανουσ̌άκι	μενεξές/βιολέτα	մանուշակ (manušak)<manafšak
ματζίραν	γιαούρτι	macun
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
παραδείσ’	παραδείσου
παρχαροτσ̌ίτσ̌εκον	λουλούδι του παρχαριού	παρχάριν + çiçek
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
τουτουγιάνι	το φυτό αμάραντος (Helichrysum stoechas – Ελίχρυσος ο πολύτιμος)	dudiye otu/tutuya
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
φάζω	ταΐζω
φωλέα	φωλιά
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα