Πάντα με τ’ «αχ» και με το «βαχ»

fullscreen

Πάντα με τ’ «αχ» και με το «βαχ»,
πάντα ν’ αηλί εμέναν [γιαρ]
Τα νεότητα μ’ έφαγα,
γιαβρόπο μ’ / πουλόπο μ’, για τ’ εσέναν [γιαρ]

Καιροί έρθανε κι εδέβανε
και χρόνια και ζαμάνια [γιαρ]
Ακόμα ορωματι͜άγουμαι
ντο κείσαι σην εγκάλια μ’ [γιαρ]

Τ’ εμόν και τ’ εσόν η εγάπ’
σον κόσμον έτον θάμαν [γιαρ]
Γιαβρόπο μ’ / πουλόπο μ’, ’κ’ έτονε γράφτον
να χ̌αίρουμες εντάμαν [γιαρ]
να ζούμε εμείς εντάμαν

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εγάπ’	αγάπη
εγκάλια	αγκαλιά
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εντάμαν	μαζί
έρθανε	ήρθαν
εσόν	δικός/ή/ό σου
έτον	ήταν
έτονε	ήταν
θάμαν	θαύμα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείσαι	κείτεσαι, ξαπλώνεις
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νεότητα	νιότη, νιάτα
ορωματι͜άγουμαι	ονειρεύομαι
πουλόπο	πουλάκι
χ̌αίρουμες	χαιρόμαστε

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εγάπ’	αγάπη
εγκάλια	αγκαλιά
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εντάμαν	μαζί
έρθανε	ήρθαν
εσόν	δικός/ή/ό σου
έτον	ήταν
έτονε	ήταν
θάμαν	θαύμα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείσαι	κείτεσαι, ξαπλώνεις
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νεότητα	νιότη, νιάτα
ορωματι͜άγουμαι	ονειρεύομαι
πουλόπο	πουλάκι
χ̌αίρουμες	χαιρόμαστε

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: info@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της