Η σεβντά σ’ άμον τσιλίδ’

Αροθυμίας θα τρώει με
κι ατό θα θανατών’ με
Έλα και μη τυραννί͜εις με
κι άλλο βάσανα μη δί’ς με

Εσύ έ͜εις το γιατρικόν
εμέναν ντο θα λαρών’
Δος μ’ ατο αν αγαπάς με
και σ’ εσέν γεσίρ’ μ’ ευτάς με

Τον Θεό σ’ αν αγαπάς,
πώς ευτάς πως ’κ’ εγροικάς;
Σ’ εσέν ’ίνουμαι γουρπάν’,
έλα σο κιντίν απάν’

Εσύ έ͜εις το γιατρικόν
εμέναν ντο θα λαρών’
Δος μ’ ατο αν αγαπάς με
και σ’ εσέν γεσίρ’ μ’ ευτάς με

Η σεβντά σ’ άμον τσιλίδ’,
έχ̌’ τη χράν τη ταραήλ’
Ήντζαν σ’ ατό θα κομπούται
καμίαν ’κι θα λαρούται

Εσύ έ͜εις το γιατρικόν
εμέναν ντο θα λαρών’
Δος μ’ ατο αν αγαπάς με
και σ’ εσέν γεσίρ’ μ’ ευτάς με