Η σεβντά σ’ άμον τσιλίδ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Ζαπουνίδης, Κώστας Ζαπουνίδης

Αροθυμίας θα τρώει με
κι ατό θα θανατών’ με
Έλα και μη τυραννί͜εις με
κι άλλο βάσανα μη δί’ς με

Εσύ έ͜εις το γιατρικόν
εμέναν ντο θα λαρών’
Δος μ’ ατο αν αγαπάς με
και σ’ εσέν γεσίρ’ μ’ ευτάς με

Τον Θεό σ’ αν αγαπάς,
πώς ευτάς πως ’κ’ εγροικάς;
Σ’ εσέν ’ίνουμαι γουρπάν’,
έλα σο κιντίν απάν’

Εσύ έ͜εις το γιατρικόν
εμέναν ντο θα λαρών’
Δος μ’ ατο αν αγαπάς με
και σ’ εσέν γεσίρ’ μ’ ευτάς με

Η σεβντά σ’ άμον τσιλίδ’,
έχ̌’ τη χράν τη ταραήλ’
Ήντζαν σ’ ατό θα κομπούται
καμίαν ’κι θα λαρούται

Εσύ έ͜εις το γιατρικόν
εμέναν ντο θα λαρών’
Δος μ’ ατο αν αγαπάς με
και σ’ εσέν γεσίρ’ μ’ ευτάς με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
αροθυμίας	(γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες
γεσίρ’	κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες	esir
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
δί’ς	δίνεις
δος	δώσε
έ͜εις	έχεις
εγροικάς	καταλαβαίνεις
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
έχ̌’	έχει
ήντζαν	οποιοσδήποτε, όποιος / οποιονδήποτε, όποιον
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιντίν	απόγευμα, δείλι	ikindi
κομπούται	ξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται	κομβόω
λαρούται	γιατρεύεται, θεραπεύεται
λαρών’	γιατρεύει, θεραπεύει
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
ταραήλ’	(αιτ.) ουράνιο τόξο, (γεν.) ουράνιου τόξου
τσιλίδ’	πυρωμένο κάρβουνο εστίας
τυραννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
χράν	χροιά, χρώμα του δέρματος