Προβολή Τραγουδιού

Τα μαλλία μ’ άσπρα χ̌ι͜όνι͜α

Και μικρόν και έμορφον περιστερόπον

Στιχουργοί: Βασίλειος Παπαδόπουλος

Συνθέτες: Βασίλειος Παπαδόπουλος

Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Σάββας Ζαπουνίδης

Τα μαλλία μ’ άσπρα χ̌ι͜όνι͜α
[Βάι! ν’ αηλί εμέν]
Πώς εδέβανε τα χρόνι͜α;
[Ντό να ’ίνουμαι;]

Πώς εδέβανε τα χρόνι͜α
[Βάι! ν’ αηλί εμέν]
με τα βάσανα, τα πόνια;
[Ντό θα ’ίνουμαι;]

Χρόνι͜α είναι και δι͜αβαίν’νε
[Βάι! ν’ αηλί εμέν]
και κανέναν ’κι αναμέν’νε
[Ντό θα ’ίνουμαι;]

Τα μαλλία μ’ άσπρα χ̌ι͜όνι͜α,
πώς εγέρασα;
Έρθα, ’τράνυνα και φεύω
και ’κ’ εγέλασα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’νε	περιμένουν, αναμένουν
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έρθα	ήρθα
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
’τράνυνα	(ετράνυνα) μεγάλωσα
φεύω	φεύγω