Αγγελέμορφος εγάπ’

Σην ανάσμαν τη σεβντάς,
τρυγόνα μ’, φωτάζ’ η χρά σ’
Κάλλι͜α έ͜εις τη ζελεμάτ’
αγγελέμορφος εγάπ’

Η εγκάλι͜α σ’, ψ̌η μ’, σερίν
άμον παρχαρί’ κρενίν
Σο νερό σ’ αποδιψώ
με τα στάλας ι-σ’ μεθώ

Έν’ τ’ ομούτι μ’ κατενόν,
ση στράτα σ’ να πορπατώ
Τον Θεό σ’ αν αγαπάς
την καρδία μ’ να ευτάς

Η εγκάλι͜α σ’, ψ̌η μ’, σερίν
άμον παρχαρί’ κρενίν
Σο νερό σ’ αποδιψώ
με τα στάλας ι-σ’ μεθώ

Γουρπάν’ ’ίνουμαι σην ψ̌η σ’
φερενίτα τ’ άνοιξης,
Το χ̌ερόπο σ’ θα κρατώ,
σ’ όνεμα σ’ εγώ θα ομνώ

Η εγκάλι͜α σ’, ψ̌η μ’, σερίν
άμον παρχαρί’ κρενίν
Σο νερό σ’ αποδιψώ
με τα στάλας ι-σ’ μεθώ