Χριστέ μ’, ούλα̤ καλά ’ποίκες, τρία καλά ’κ’ εποίκες: ’Ποίκες τον ουρανόν ψηλά κι εκεί σκάλαν ’κ’ εφτάνει ’Ποίκες την θάλασσαν πλατύν κι εκεί γεφύρ’ ’κι στέκει ’Ποίκες την ξενιτει͜άν μακρά κι εκεί λαλι͜ά ’κι πάγει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| γεφύρ’ | γέφυρα, γεφύρι | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλι͜ά | λαλιά, φωνή | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ούλα̤ | όλα | ||
| ’ποίκες | (εποίκες) έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| γεφύρ’ | γέφυρα, γεφύρι | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλι͜ά | λαλιά, φωνή | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ούλα̤ | όλα | ||
| ’ποίκες | (εποίκες) έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ |
