Προβολή Τραγουδιού
Εγώ την νύχταν αγαπώ |
Τα πράσινα, τα γαλανά τ’ ομμάτι͜α σ’Στιχουργοί: Κώστας Κωνσταντινίδης
Συνθέτες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης
Καλλιτέχνες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Χρήστος Σιαπανίδης
Εγώ την νύχταν αγαπώ τον φέγγον να λελεύω κι όντες εβγαίν’ σον ουρανόν τ’ αρνόπο μ’ αναμένω Ας σ’ άστρα άλλο άσπρον πολλά έν’ φωταγμένον Ο ήλεν ’κ’ είδεν τ’ αρνόπο μ’ έν’ φεγγαρολουσμένον Φώταξον, φέγγο μ’, φώταξον άλλο πολλά ας σ’ άστρα Ας ελέπω τ’ αρνόπο μου θα / ντο έρ’ται ας ση στράταν Νε άστρε μ’, νε άστρε μ’ νε άστρε μ’, νε φεγγάρι μ’ Απόψ’ είδ’ ατεν σ’ όρωμα μ’ έτον το μαξιλάρι μ’ Φώταξον, φέγγο μ’, φώταξον τ’ αρνόπο μ’ για ν’ αγρείται Η ψ̌η αθε ολίγον έν’, φοούμαι γιάμ’ τελείται Νε άστρε μ’, νε άστρε μ’ νε άστρε μ’, νε φεγγάρι μ’ Απόψ’ είδ’ ατεν σ’ όρωμα μ’ έτον το μαξιλάρι μ’ Χάραξεν η ανατολή, ο φέγγον επιδέβεν και τ’ αρνόπο μ’ σ’ εγκαλιόπο μ’ εκοιμέθεν κι επέμ’νεν Ας σ’ άστρα άλλο άσπρον πολλά έν’ φωταγμένον Ο ήλεν ’κ’ είδεν τ’ αρνόπο μ’ έν’ φεγγαρολουσμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγρείται | αγριεύεται, καταβάλλεται από ανεξήγητο φόβο | ||
| αθε | του/της | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| άστρε | (κλητ) άστρο! | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εκοιμέθεν | κοιμήθηκε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| επιδέβεν | έφυγε, άφησε πίσω, προσπέρασε, ξεπέρασε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έτον | ήταν | ||
| ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| όρωμα | όνειρο | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| φεγγαρολουσμένον | λουσμένη στο φως του φεγγαριού | ||
| φέγγο | φεγγάρι | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| φωταγμένον | φωτισμένο, λαμπερό | ||
| φώταξον | (προστ.) φώτισε | ||
| ψ̌η | ψυχή |
