Ήλε μ’, ας σην ανατολή σ’/Δύο πουλόπα κελαηδούν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Νίκος Ιωαννίδης

Ήλε μ’, ας σην ανατολή σ’
φέρο με το πουλόπο μ’
Μη λες με τεάμ’ ’κ’ επορείς
και καίω το καρδόπο μ’

Ένας, ο ήλεν βασιλεύ’
άλλος μερών’ κι έχ̌’ κι έρ’ται
Όλ’ έρχουνταν ας σα μακρά
τ’ εμόν τ’ αρνόπον ’κ’ έρ’ται

Ήλε μ’, σ’ εμέν απάν’ μη παίρτς,
εγώ είμαι αποθαμένος
Ας σην εγάπην έρημος
κι ας ση σεβτάν καμένος

♫

[Και] Δύο πουλόπα κελαηδούν,
αρνί μ’, σο παραθύρι σ’
[Και -ν-] Ατά έρθανε απ’ εμέν,
πουλί μ’, για το χατίρι σ’

[Και] Πετώ, πετώ και ’κ’ επορώ
πουθέν για να κονεύω
[Και] Νύχταν ημέρα, πουλόπο μ’,
εσέναν αραεύω

[Και -ν-] Έρθανε για να φέρ’νε σε
τ’ εμά τα χ̌αιρετίας
[Και] ’Κι πρέπ’ να τυρα̤ννίεσαι,
να χ̌αίρεται η καρδία σ’

[Και] Πετώ, πετώ και ’κ’ επορώ
πουθέν για να κονεύω
[Και] Νύχταν ημέρα, πουλόπο μ’,
εσέναν αραεύω

[Και] Να έμ’ πουλίν κι επέτανα
κι ερχούμ’ σο παραθύρι σ’
[Και -ν-] Εδίν’νες με και -ν- έπινα
νερόν ας σο ποτήρι σ’

[Και] Πετώ, πετώ και ’κ’ επορώ
πουθέν για να κονεύω
[Και] Νύχταν ημέρα, πουλόπο μ’,
εσέναν αραεύω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
αποθαμένος	πεθαμένος
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
αρνόπον	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατά	αυτά
εδίν’νες	έδινες
έμ’	ήμουν
εμά	δικά μου
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επέτανα	πετούσα
επορείς	μπορείς
επορώ	μπορώ
έρθανε	ήρθαν
έρ’ται	έρχεται
έρχουνταν	έρχονται
έχ̌’	έχει
έχ̌’ κι έρ’ται	είναι στον ερχομό, έρχεται
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κονεύω	εγκαθίσταμαι, φωλιάζω, προσγειώνομαι (επί πτηνών)	konmak
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μερών’	μερώνει, ξημερώνει
όλ’	όλοι/α
παίρτς	παίρνεις
πουθέν	πουθενά
πουλόπα	πουλάκια
πουλόπο	πουλάκι
σεβτάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
τεάμ’	δήθεν, τάχα μη	deyü (οθωμ. περιόδου)
τυρα̤ννίεσαι	τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι
φέρ’νε	φέρνουν
φέρο	(προστ.) φέρε
χ̌αιρετίας	χαιρετίσματα
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir