Ανάθεμα και τα μακρά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βλαδίμηρος Χαραλαμπίδης

Ανάθεμα και τα μακρά
όθεν ’κι πάει λαλία -ν [γιαρ]
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν
ας σην αροθυμίαν [γιαρ]

Μάνα, γιατί εποίν’νες με
αΐκον πονεμένον; [γιαρ]
Εποίκες με απάν’ ση γην
τι͜αρτλή σ̌ασ̌ιρεμένον / πουγαλεμένον [γιαρ]

Ανάθεμα ’τον π’ έλεγεν,
«η ξενιτει͜ά καλόν έν’» [γιαρ]
Για τ’ εμένα, νε μανίτσα μ’,
πολλά φαρμακερόν έν’ [γιαρ]

Ψηλόν ραχ̌ίν χαμέλυνον,
να έρχουμαι δι͜αβαίνω [γιαρ]
Απάν’ ση στράταν κάθουμαι,
τ’ αρνόπο μ’ θ’ αναμένω [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
απάν’	πάνω
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
αροθυμίαν	νοσταλγία
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δι͜αβαίνω	(για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ	διαβαίνω
έν’	είναι
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
εποίν’νες	έκανες, έφτιαχνες	ποιέω-ῶ
έρχουμαι	έρχομαι
εσκοτείνεψαν	σκοτείνιασαν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλία	λαλιά, φωνή
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομμάτι͜α	μάτια
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουγαλεμένον	σκασμένο/η, βαριεστημένο/η, στενοχωρημένο/η	bunalma
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
σ̌ασ̌ιρεμένον	σαστισμένο, που τα έχει χαμένα	şaşırmak
τι͜αρτλή	καημένο, (αιτιατ. αρσ.) βασανισμένο	dertli
’τον	αυτόν
χαμέλυνον	χαμήλωσε