Άγριον χαπάρ’ επέρα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βλαδίμηρος Χαραλαμπίδης

Άγριον χαπάρ’ επήρα
ας σο τσ̌όλ’ την ξενιτείαν
Το παιδόπο μ’ εσκοτώθεν
απέσ’ ση Γιουγκοσλαβίαν

Κύρ’, γαρήν, μωράν και μάναν
επλημμύρτσεν μας σο κλάμαν
Γειτονάδες και χωρέτ’
κλαίνε μετ’ εμάς αντάμαν
Γειτονάδες και χωρέτ’,
όλ’ εσέβανε σα μαύρα

Ποίστε, δώστε τα χαρτία μ’,
θα πάω σην Γιουγκουσλαβίαν
Το παιδί μ’ θα πάω φέρω,
να ’πορώ να πάω παίρω
Ση χωρί’ μουν τα ταφία
τα παράπονα μ’ να λέω

Όσα ημέρας, όσα μήνας,
όσα χρόνι͜α κι αν περάνω
Τα τι͜άρτι͜α ντο έχω, γιαβρί μ’,
’κι ’α ’πορώ να ανασπάλω
Θεέ, έπαρ’ και τ’ εμόν το ψ̌όπον,
σο παιδί μ’ θέλω να πάω!

’νάθεμα σε, ξενιτεία,
ντ’ έφαες τόσα παιδία!
Εκλαίντσες πολλές μανάδες
κι ένοιξες πολλά γεράδες¹
Γεράδες ντο ’κι λαρούνταν
κι όλ’ οι μανάδες δακρούνταν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
’α	θα
ανασπάλω	ξεχάσω
αντάμαν	μαζί
απέσ’	μέσα
γαρήν	(αιτ.) γυναίκα	karı
γεράδες	πληγές, τραύματα	yara
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εκλαίντσες	στενοχώρησες, έκανες κπ να κλάψει
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
ένοιξες	άνοιξες
έπαρ’	(προστ.) πάρε
εσέβανε	μπήκανε
εσκοτώθεν	σκοτώθηκε
έφαες	έφαγες
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κύρ’	πατέρα
λαρούνταν	γιατρεύονται, θεραπεύονται
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μουν	μας
όλ’	όλοι/α
όσα	όσες φορές
παιδία	παιδιά
παιδόπο	παιδάκι
παίρω	παίρνω
περάνω	περνάω
ποίστε	(προστ.) κάντε, φτιάξτε	ποιέω, ποιῶ
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
’πορώ	(επορώ) μπορώ
ταφία	τάφοι, το νεκροταφείο
τι͜άρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τσ̌όλ’	έρημο, ερημικό	çöl
χαπάρ’	χαμπάρι, είδηση, μαντάτο	haber/ḫaber
χωρέτ’	χωριάτες, μτφ. απλοί άνθρωποι
χωρί’	χωριού
ψ̌όπον	ψυχούλα

Σημειώσεις

¹ Ακούγ. να τραγουδάει «κι έκαψες πολλά γεράδες» που δεν στέκει νοηματικά