Τσιτσέκ’ είσαι και μανουσάκ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Βεροιώτης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Τσ̌ιτσ̌έκ’ είσαι και μανουσ̌άκ’,
[ν’ αηλί εμέν!]
γουρπάν’ σην ευωδία σ’
[γιαρ, γιαρ / τσ̌άνουμ γιαρ-γιαρ]
[Εχ!] Πουλί μ’, νεούμαι εκιτά̤ν
[ν’ αηλί εμέν!]
όντες κείμαι σα ψ̌ήα σ’
[γιαρ, γιαρ / τσ̌άνουμ γιαρ-γιαρ]

Πουλί μ’, γουρπάν’ σα μύρας ι-σ’
[σα μύρας ι-σ’]
εμέν ζωήν ντο δίν’νε
[γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ γιαρ-γιαρ]
Από ’πάν’ ι-μ’ ’κι χάν’ντανε
[’κι χάν’ντανε / ν’ αηλί εμέν!]
όσον εμέν κι αν πλύν’νε
[γιαρ, γιαρ / τσ̌άνουμ γιαρ-γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
δίν’νε	δίνουν
εκιτά̤ν	ξανά	ekiden (οθωμ. περιόδου)
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μανουσ̌άκ’	μενεξές/βιολέτα	մանուշակ (manušak)<manafšak
μύρας	μυρωδιές
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νεούμαι	ανανεώνομαι, ξανανιώνω
όντες	όταν
’πάν’	(απάν’) πάνω
πλύν’νε	πλένουν
τσ̌άνουμ	ψυχή μου, αγαπημένε/η μου	canım<can/cān
τσ̌ιτσ̌έκ’	λουλούδι	çiçek
χάν’ντανε	χάνονται, διώχνονται
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα