
| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
’Κ’ έν’ μονάχον ο ποπάς, έχουμ’ κι άλλο ιστορίαν ’Ίν’νταν κι άλλα θάματα και -ν- αφκά ση Θεσσαλίαν Όπως λέει η παροιμία «το ξένον έν’ νόστιμον» αλλά έχ̌’ πολλά πελι͜άδας κι ακριβόν το πρόστιμον Σην Οδός Μανδηλαρά οι γαρήδες ατουν φεύ’νε στρατιώτες κι αλβανέζους ατουνούς να συντροφεύ’νε Άμον λυμένα σ̌κυλία άτσ̌απα αντρούδες ’κ’ έχ’νε να ευτάνε τη δουλείαν και σα γκαρσονιέρας τρέχ’νε; Το πρωί σ’ οσπίτ’ κυράδες, το βράδον επίσκεψην Ορφανούς και οδοιπόρους ευτάν’ περιποίησην Σο κιφάλι μουν εκόλλτσαν εφτά μέτρα κέρατα Όπως λέει και το ρητόν «κάθκα απάν’ και τέρ’ α̤τα» ’Κ’ έν’ άμον τα ζα κωδώνι͜α εμείς θα κρεμάνουμε Κι ας σα πόρτας τη Καμάρας και πώς θα περάνουμε; Πώς έρθεν εμάς και -ν- εύρεν και -ν- ατό η συμφορά Γιάμ’ κι εμείς εποίκαμ’ λάθος και ’κ’ εφέρθαμε καλά; Ας τερούμε να προφτάνουμ’ εμείς την καταστροφήν να σ̌κεπάζουμε την πίκραν μαζί και την εντροπήν Μετ’ ατά ντο ’ίν’ντανε ο Θεόν εμάς θα χάν’ αλλά έχ̌’ πολλά δουλείαν και για τ’ εμάς ’κι προφτάν’ Έρθαν και -ν- εζέλεψαν και -ν- απάν’ κέσ’ σην Καρδίτσαν Επεδέβαν τα πομπάκια η Στελλίτσα κι η Κικίτσα Ατείν’ πόλεμον εποίκαν, πάνε για εκδίκησην πάνε για εκδίκησην Ατουνούς να ευχαριστούνε για την καλοχτένισην Ατά ντο εποίκαν ατ’ς να παίρ’νε εκδίκησην Εφέκαν οσπίτ’, παιδία και -ν- ερρούξαν σ’ ορταλούκ’ Με τον έναν, με τον άλλον ευτάνε μασκαραλούκ’ και τ’ οπίσ’ ξάι ’κι νουνίζ’νε ούτε και το ρεζιλούκ’ Έναν κάστα για να βάλλω εγώ έναν ντετεκτίβ και πιάν’ την πεθερά μ’ και μαζί και την γαρή μ’ Άμον τα βρεμένα κάτας έρθανε κι οι δύ’ μαζί έρθανε κι οι δύ’ μαζί Η λαλία τουν εκόπεν, πού να ’βγάλλ’νε λαχουσ̌ήν; Η λαλία τουν εκόπεν, ετσουρώθεν πού να ’βγάλλ’νε λαχουσ̌ήν; Ντό θα ’φτάμε ξαν νουνίζουμ’, λες να φέρουμ’ ατ’ς οπίσ’; Άτσ̌απα θα κάθουν τούλα ή θα ’φτάνε άλλο χ̌είρ’; Ας πατούμε ξαν απάν’ [και -ν- απάν’] για τη παιδίων το χατίρ’ Αρ’ αΐκα μασκαρείας ’ίν’νταν απέσ’ ση ζωήν Μη λέει κανείς έν’ αθώος κι όλα̤ σύρτς ας ση γαρήν Και -ν- όλοι ευτάμε λάθη, αναμάρτητος κανείς Απ’ ατώρα ας τερούμε [ας τερούμε] να είμες και εμείς σωστοί Everybody fucks in this city except me!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αντρούδες | άντρες | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατά | αυτά | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατουν | τους | ||
| ατουνούς | αυτούς | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| ατώρα | τώρα | ||
| αφκά | κάτω | ||
| βάλλω | βάζω | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| γαρήδες | γυναίκες | karı | |
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| δουλείαν | δουλειά | ||
| δύ’ | δύο | ||
| εζέλεψαν | ζήλεψαν | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εκόλλτσαν | κόλλησαν, έβαλαν φωτιά | ||
| εκόπεν | κόπηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντροπήν | ντροπή | ||
| εποίκαμ’ | κάναμε, φτιάξαμε | ποιέω-ῶ | |
| εποίκαν | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| έρθαν | ήρθαν | ||
| έρθανε | ήρθαν | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ετσουρώθεν | στέρεψε, αποστραγγίστηκε | σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω | |
| εύρεν | βρήκε | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| ευτάν’ | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| εφέκαν | αφήσαν | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| ζα | ζώα | ||
| θάματα | θαύματα | ||
| ’ίν’νταν | γίνονται | ||
| ’ίν’ντανε | γίνονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθκα | (προστ.) κάθισε | ||
| κάθουν | κάθονται | ||
| καμάρας | καμάρες | ||
| κάτας | γάτες | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαχουσ̌ήν | ψίθυρος, σιγανή ομιλία | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μονάχον | μονάχα, μοναχό | ||
| μουν | μας | ||
| νουνίζ’νε | σκέφτονται | ||
| νουνίζουμ’ | σκεφτόμαστε | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ορταλούκ’ | περιβάλλον, ύπαιθρος | ortalık | |
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| παιδία | παιδιά | ||
| παιδίων | παιδιών | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| πιάν’ | πιάνει | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποπάς | παπάς | ||
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| συντροφεύ’νε | συντροφεύουν | ||
| σύρτς | σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις | ||
| τέρ’ | (προστ.) κοίταξε | ||
| τερούμε | κοιτάμε | ||
| τούλα | ήσυχα, φρόνιμα | ||
| τουν | τους | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| ’φτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| ’φτάνε | (ευτάνε) κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| χ̌είρ’ | χειρότερα | ||
| χάν’ | χάνει, παύει να έχει, διώχνει | ||
| χατίρ’ | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αντρούδες | άντρες | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατά | αυτά | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατουν | τους | ||
| ατουνούς | αυτούς | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
| ατώρα | τώρα | ||
| αφκά | κάτω | ||
| βάλλω | βάζω | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| γαρήδες | γυναίκες | karı | |
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| δουλείαν | δουλειά | ||
| δύ’ | δύο | ||
| εζέλεψαν | ζήλεψαν | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εκόλλτσαν | κόλλησαν, έβαλαν φωτιά | ||
| εκόπεν | κόπηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντροπήν | ντροπή | ||
| εποίκαμ’ | κάναμε, φτιάξαμε | ποιέω-ῶ | |
| εποίκαν | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| έρθαν | ήρθαν | ||
| έρθανε | ήρθαν | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ετσουρώθεν | στέρεψε, αποστραγγίστηκε | σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω | |
| εύρεν | βρήκε | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| ευτάν’ | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| εφέκαν | αφήσαν | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| ζα | ζώα | ||
| θάματα | θαύματα | ||
| ’ίν’νταν | γίνονται | ||
| ’ίν’ντανε | γίνονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθκα | (προστ.) κάθισε | ||
| κάθουν | κάθονται | ||
| καμάρας | καμάρες | ||
| κάτας | γάτες | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαχουσ̌ήν | ψίθυρος, σιγανή ομιλία | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μονάχον | μονάχα, μοναχό | ||
| μουν | μας | ||
| νουνίζ’νε | σκέφτονται | ||
| νουνίζουμ’ | σκεφτόμαστε | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ορταλούκ’ | περιβάλλον, ύπαιθρος | ortalık | |
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| παιδία | παιδιά | ||
| παιδίων | παιδιών | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| πιάν’ | πιάνει | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποπάς | παπάς | ||
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| συντροφεύ’νε | συντροφεύουν | ||
| σύρτς | σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις | ||
| τέρ’ | (προστ.) κοίταξε | ||
| τερούμε | κοιτάμε | ||
| τούλα | ήσυχα, φρόνιμα | ||
| τουν | τους | ||
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| ’φτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| ’φτάνε | (ευτάνε) κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| χ̌είρ’ | χειρότερα | ||
| χάν’ | χάνει, παύει να έχει, διώχνει | ||
| χατίρ’ | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir |

