.
.
Ροζ νεραξίας

Εντροπή 2000

Στιχουργοί
Συνθέτες
Εντροπή 2000
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
’Κ’ έν’ μονάχον ο ποπάς,
έχουμ’ κι άλλο ιστορίαν
’Ίν’νταν κι άλλα θάματα
και -ν- αφκά ση Θεσσαλίαν

Όπως λέει η παροιμία
«το ξένον έν’ νόστιμον»
αλλά έχ̌’ πολλά πελι͜άδας
κι ακριβόν το πρόστιμον

Σην Οδός Μανδηλαρά
οι γαρήδες ατουν φεύ’νε
στρατιώτες κι αλβανέζους
ατουνούς να συντροφεύ’νε

Άμον λυμένα σ̌κυλία
άτσ̌απα αντρούδες ’κ’ έχ’νε
να ευτάνε τη δουλείαν
και σα γκαρσονιέρας τρέχ’νε;

Το πρωί σ’ οσπίτ’ κυράδες,
το βράδον επίσκεψην
Ορφανούς και οδοιπόρους
ευτάν’ περιποίησην

Σο κιφάλι μουν εκόλλτσαν
εφτά μέτρα κέρατα
Όπως λέει και το ρητόν
«κάθκα απάν’ και τέρ’ α̤τα»

’Κ’ έν’ άμον τα ζα κωδώνι͜α
εμείς θα κρεμάνουμε
Κι ας σα πόρτας τη Καμάρας
και πώς θα περάνουμε;

Πώς έρθεν εμάς και -ν- εύρεν
και -ν- ατό η συμφορά
Γιάμ’ κι εμείς εποίκαμ’ λάθος
και ’κ’ εφέρθαμε καλά;

Ας τερούμε να προφτάνουμ’
εμείς την καταστροφήν
να σ̌κεπάζουμε την πίκραν
μαζί και την εντροπήν

Μετ’ ατά ντο ’ίν’ντανε
ο Θεόν εμάς θα χάν’
αλλά έχ̌’ πολλά δουλείαν
και για τ’ εμάς ’κι προφτάν’

Έρθαν και -ν- εζέλεψαν
και -ν- απάν’ κέσ’ σην Καρδίτσαν
Επεδέβαν τα πομπάκια
η Στελλίτσα κι η Κικίτσα

Ατείν’ πόλεμον εποίκαν,
πάνε για εκδίκησην
πάνε για εκδίκησην

Ατουνούς να ευχαριστούνε
για την καλοχτένισην
Ατά ντο εποίκαν ατ’ς
να παίρ’νε εκδίκησην

Εφέκαν οσπίτ’, παιδία
και -ν- ερρούξαν σ’ ορταλούκ’
Με τον έναν, με τον άλλον
ευτάνε μασκαραλούκ’
και τ’ οπίσ’ ξάι ’κι νουνίζ’νε
ούτε και το ρεζιλούκ’

Έναν κάστα για να βάλλω
εγώ έναν ντετεκτίβ
και πιάν’ την πεθερά μ’
και μαζί και την γαρή μ’

Άμον τα βρεμένα κάτας
έρθανε κι οι δύ’ μαζί
έρθανε κι οι δύ’ μαζί

Η λαλία τουν εκόπεν,
πού να ’βγάλλ’νε λαχουσ̌ήν;
Η λαλία τουν εκόπεν,
ετσουρώθεν
πού να ’βγάλλ’νε λαχουσ̌ήν;

Ντό θα ’φτάμε ξαν νουνίζουμ’,
λες να φέρουμ’ ατ’ς οπίσ’;
Άτσ̌απα θα κάθουν τούλα
ή θα ’φτάνε άλλο χ̌είρ’;

Ας πατούμε ξαν απάν’ [και -ν- απάν’]
για τη παιδίων το χατίρ’

Αρ’ αΐκα μασκαρείας
’ίν’νταν απέσ’ ση ζωήν
Μη λέει κανείς έν’ αθώος
κι όλα̤ σύρτς ας ση γαρήν

Και -ν- όλοι ευτάμε λάθη,
αναμάρτητος κανείς
Απ’ ατώρα ας τερούμε [ας τερούμε]
να είμες και εμείς σωστοί

Everybody fucks in this city except me!
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αΐκατέτοια/ες
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αντρούδεςάντρες
απάν’πάνω
απέσ’μέσα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ατάαυτά
ατείν’αυτοί
ατουντους
ατουνούςαυτούς
ατ’ςαυτής, της
άτσ̌απαάραγε, αναρωτιέμαι acaba/ʿacebā
ατώρατώρα
αφκάκάτω
βάλλωβάζω
βράδονβράδυ
γαρήσύζυγος, γυναίκα karı
γαρήδεςγυναίκες karı
γαρήν(αιτ.) γυναίκα karı
γιάμ’μήπως, ή μη ya/yā + μη
δουλείανδουλειά
δύ’δύο
εζέλεψανζήλεψαν
είμεςείμαστε
εκόλλτσανκόλλησαν, έβαλαν φωτιά
εκόπενκόπηκε
έν’είναι
εντροπήνντροπή
εποίκαμ’κάναμε, φτιάξαμε ποιέω-ῶ
εποίκανέκαναν, έφτιαξαν ποιέω-ῶ
έρθανήρθαν
έρθανεήρθαν
έρθενήρθε
ερρούξανέπεσαν
ετσουρώθενστέρεψε, αποστραγγίστηκε σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω
εύρενβρήκε
ευτάμεκάνουμε, φτιάχνουμε εὐθειάζω
ευτάν’κάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
ευτάνεκάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
εφέκαναφήσαν
έχ̌’έχει
έχ’νεέχουνε
ζαζώα
θάματαθαύματα
’ίν’ντανγίνονται
’ίν’ντανεγίνονται
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθκα(προστ.) κάθισε
κάθουνκάθονται
καμάραςκαμάρες
κάταςγάτες
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κιφάλικεφάλι
λαλίαλαλιά, φωνή
λαχουσ̌ήνψίθυρος, σιγανή ομιλία
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μονάχονμονάχα, μοναχό
μουνμας
νουνίζ’νεσκέφτονται
νουνίζουμ’σκεφτόμαστε
ξάικαθόλου
ξανπάλι, ξανά
οπίσ’πίσω
ορταλούκ’περιβάλλον, ύπαιθρος ortalık
οσπίτ’σπίτι hospitium<hospes
παιδίαπαιδιά
παιδίωνπαιδιών
παίρ’νεπαίρνουν
πιάν’πιάνει
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ποπάςπαπάς
πόρτας(ονομ.πληθ.) πόρτες porta
συντροφεύ’νεσυντροφεύουν
σύρτςσέρνεις, τραβάς, ρίχνεις
τέρ’(προστ.) κοίταξε
τερούμεκοιτάμε
τούλαήσυχα, φρόνιμα
τουντους
τρέχ’νετρέχουν
φεύ’νεφεύγουν
’φτάμεκάνουμε, φτιάχνουμε εὐθειάζω
’φτάνε(ευτάνε) κάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
χ̌είρ’χειρότερα
χάν’χάνει, παύει να έχει, διώχνει
χατίρ’χάρη, σεβασμός, υπόληψη hatır/ḫāṭir
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αΐκατέτοια/ες
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
αντρούδεςάντρες
απάν’πάνω
απέσ’μέσα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ατάαυτά
ατείν’αυτοί
ατουντους
ατουνούςαυτούς
ατ’ςαυτής, της
άτσ̌απαάραγε, αναρωτιέμαι acaba/ʿacebā
ατώρατώρα
αφκάκάτω
βάλλωβάζω
βράδονβράδυ
γαρήσύζυγος, γυναίκα karı
γαρήδεςγυναίκες karı
γαρήν(αιτ.) γυναίκα karı
γιάμ’μήπως, ή μη ya/yā + μη
δουλείανδουλειά
δύ’δύο
εζέλεψανζήλεψαν
είμεςείμαστε
εκόλλτσανκόλλησαν, έβαλαν φωτιά
εκόπενκόπηκε
έν’είναι
εντροπήνντροπή
εποίκαμ’κάναμε, φτιάξαμε ποιέω-ῶ
εποίκανέκαναν, έφτιαξαν ποιέω-ῶ
έρθανήρθαν
έρθανεήρθαν
έρθενήρθε
ερρούξανέπεσαν
ετσουρώθενστέρεψε, αποστραγγίστηκε σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω
εύρενβρήκε
ευτάμεκάνουμε, φτιάχνουμε εὐθειάζω
ευτάν’κάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
ευτάνεκάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
εφέκαναφήσαν
έχ̌’έχει
έχ’νεέχουνε
ζαζώα
θάματαθαύματα
’ίν’ντανγίνονται
’ίν’ντανεγίνονται
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθκα(προστ.) κάθισε
κάθουνκάθονται
καμάραςκαμάρες
κάταςγάτες
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κιφάλικεφάλι
λαλίαλαλιά, φωνή
λαχουσ̌ήνψίθυρος, σιγανή ομιλία
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μονάχονμονάχα, μοναχό
μουνμας
νουνίζ’νεσκέφτονται
νουνίζουμ’σκεφτόμαστε
ξάικαθόλου
ξανπάλι, ξανά
οπίσ’πίσω
ορταλούκ’περιβάλλον, ύπαιθρος ortalık
οσπίτ’σπίτι hospitium<hospes
παιδίαπαιδιά
παιδίωνπαιδιών
παίρ’νεπαίρνουν
πιάν’πιάνει
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ποπάςπαπάς
πόρτας(ονομ.πληθ.) πόρτες porta
συντροφεύ’νεσυντροφεύουν
σύρτςσέρνεις, τραβάς, ρίχνεις
τέρ’(προστ.) κοίταξε
τερούμεκοιτάμε
τούλαήσυχα, φρόνιμα
τουντους
τρέχ’νετρέχουν
φεύ’νεφεύγουν
’φτάμεκάνουμε, φτιάχνουμε εὐθειάζω
’φτάνε(ευτάνε) κάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
χ̌είρ’χειρότερα
χάν’χάνει, παύει να έχει, διώχνει
χατίρ’χάρη, σεβασμός, υπόληψη hatır/ḫāṭir
Εντροπή 2000

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr