| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Έρθα και -ν- επουγαλεύτα να παρακαλώ εγώ Με τη γαρή μ’ που κοιμούμαι πάντα λέει με «’κ’ επορώ» -Κάθαν βράδον θέλτς ζαντίας και καμίαν ’κι χορτά͜εις Άφ’σον με σην ησυχίαν κι όπου θέλτς εσύ να πας -’Κ’ εξέρω ντό να ’φτάω και πού να πάω Εσύ εμέν τουρτεύ’ς με, ν’ αηλί τη μάναν π’ έχ̌’ με και πώς θα κολατί͜εις με θα πάω σ’ άλλο γαρήν Άι, χαΐναινα, ’κ’ εξέρτς ντό ευτάς! Θα ρούζω σην αμαρτίαν κι εσύ θα υλά͜εις Σίτι͜α κάθουμαι ο μαύρον ένοιξα το ίντερνετ Μέιλ εύρα ας σην Τουρκίαν, εύρα το κουσμέτ’! -Acaba bir dostluk istiyor Tanışmak biz atıyor Bu zaman şimdi geldi Ondan biz eğlence yaptık¹ -Έλα, γιαβρούμ, σ’ εμένα! Λελεύω εγώ εσένα! -Έλληνας ντο κι αν είσαι κι εγώ Τουρκάλαν είμαι Ας αφήνομ’ ατα όλα̤ η αγάπ’ συνόρ’τα ’κ’ έχ̌’ Έρθεν ο σεισμός και -ν- ο χαλασμός Ούλ’ εγροίκ’σαμε ατώρα κανείς ’κ’ έν’ εχθρός! Deprem geldi, kıyamet habar Şimdi biz ağnadım Yok yavrum düşman² Λελεύω σας, γιαβρία μ’! Το ψωμίν και το νερόν ίδιον έν’ παντού! Ηey yavrum, herkes insan aynı!³ Έρθεν ο σεισμός και -ν- ο χαλασμός Ούλ’ εγροίκ’σαμε ατώρα κανείς ’κ’ έν’ εχθρός! Έρθεν ο σεισμός και -ν- ο χαλασμός Αχ! Τιδέν ’κ’ έχουμ’ να χωρίζουμ’ Τούρκος και Ρωμιός!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατα | αυτά | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| άφ’σον | (προστ.) άφησε | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| γιαβρία | μωρά, μικρά, παιδιά | yavru | |
| γιαβρούμ | μωρό μου, μικρό μου, παιδί μου | yavrum | |
| εγροίκ’σαμε | καταλάβαμε | ||
| έν’ | είναι | ||
| ένοιξα | άνοιξα | ||
| εξέρτς | ξέρεις, γνωρίζεις | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| επουγαλεύτα | έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα | bunalmak | |
| έρθα | ήρθα | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ζαντίας | τρέλες, ανοησίες | σάννας | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθαν | κάθε | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κολατί͜εις | κολάζεις | ||
| κουσμέτ’ | τυχερό, μοίρα, ριζικό | kısmet/ḳismet | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ούλ’ | όλοι | ||
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουρτεύ’ς | σκουντάς κπ, τσιγκλάς κπ, προκαλείς κπ | dürtmek | |
| υλά͜εις | γαβγίζεις | ὑλάω | |
| ’φτάω | (ευτάω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| χαΐναινα | σκληρόκαρδη, άπονη, άγρια | hain/ḫāʾin | |
| χορτά͜εις | χορταίνεις |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατα | αυτά | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| άφ’σον | (προστ.) άφησε | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| γιαβρία | μωρά, μικρά, παιδιά | yavru | |
| γιαβρούμ | μωρό μου, μικρό μου, παιδί μου | yavrum | |
| εγροίκ’σαμε | καταλάβαμε | ||
| έν’ | είναι | ||
| ένοιξα | άνοιξα | ||
| εξέρτς | ξέρεις, γνωρίζεις | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| επουγαλεύτα | έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα | bunalmak | |
| έρθα | ήρθα | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ζαντίας | τρέλες, ανοησίες | σάννας | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθαν | κάθε | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κολατί͜εις | κολάζεις | ||
| κουσμέτ’ | τυχερό, μοίρα, ριζικό | kısmet/ḳismet | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ούλ’ | όλοι | ||
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουρτεύ’ς | σκουντάς κπ, τσιγκλάς κπ, προκαλείς κπ | dürtmek | |
| υλά͜εις | γαβγίζεις | ὑλάω | |
| ’φτάω | (ευτάω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| χαΐναινα | σκληρόκαρδη, άπονη, άγρια | hain/ḫāʾin | |
| χορτά͜εις | χορταίνεις |
² Ήρθε ο σεισμός, προμήνυμα της συντέλειας, τώρα κατάλαβα, δεν υπάρχει, παιδί μου, εχθρός ³ (εκφρ.) Αχ, γιαβρί μου, όλοι οι άνθρωποι είναι το ίδιο (είναι ίσοι)
