| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ούλ’ αραεύ’νε τη σεβντι͜άν κι έχ’νε έναν σουρίν τερτόπα Εγώ ελέπω τον ουρανόν αρ’ σ’ εσά τ’ ομματόπα Όντες φιλώ σε αποδιψώ, θαρρώ τον κόσμον χάνω Αν έν’ και να χωρίουμες καλλίον ν’ αποθάνω Σ’ ωμία μ’ τα χ̌ερόπα σου, έμορφα τυλιμένα Τα κόκκινα τα χ̌ειλόπα σ’ θαρρείς είν’ μαεμένα Όντες φιλώ σε αποδιψώ, θαρρώ τον κόσμον χάνω Αν έν’ και να χωρίουμες καλλίον ν’ αποθάνω Μέρ’ είσαι, μέρ’ ευρίεσαι; Ποίος κρατεί χουλείσαι;¹ Μεσανυχτί’ και σα κρυφά σον άλλον παραδί’ σε Όντες φιλώ σε αποδιψώ, θαρρώ τον κόσμον χάνω Αν έν’ και να χωρίουμες καλλίον ν’ αποθάνω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αποδιψώ | ξεδιψώ | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μεσανυχτί’ | την ώρα του μεσονυχτίου | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| παραδί’ | παραδίνει, καταδίδει | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| σεβντι͜άν | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σουρίν | κοπάδι ζώων, πλήθος ανθρώπων, πομπή, σωρός από πράγματα | sürü | |
| τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τυλιμένα | τυλιγμένα | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χουλείσαι | ζεσταίνεσαι, θερμαίνεσαι | ||
| χωρίουμες | χωριζόμαστε, χωρίζουμε | ||
| ωμία | ώμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αποδιψώ | ξεδιψώ | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μεσανυχτί’ | την ώρα του μεσονυχτίου | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| ούλ’ | όλοι | ||
| παραδί’ | παραδίνει, καταδίδει | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| σεβντι͜άν | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σουρίν | κοπάδι ζώων, πλήθος ανθρώπων, πομπή, σωρός από πράγματα | sürü | |
| τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τυλιμένα | τυλιγμένα | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χουλείσαι | ζεσταίνεσαι, θερμαίνεσαι | ||
| χωρίουμες | χωριζόμαστε, χωρίζουμε | ||
| ωμία | ώμοι |
¹ Η ορθή διατύπωση στην ποντιακή θα ήταν «Ποίος κρατεί και χουλαίν’ -τ- σε;»
