Προβολή Τραγουδιού
Σον Πόντον το ’22 |
Το παιδί του ΠόντουΣτιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Θόδωρος Παυλίδης
Καλλιτέχνες: Θόδωρος Παυλίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης
Σον Πόντον το ’22 όλ’ είν’ σο ποδάρ’ Ας σο αίμαν ντο εκχ̌ύεν ’κι φυτρών’ χορτάρ’ Σπάζ’νε, καίγ’νε και ρημάζ’νε, σβήν’νε τη ζωήν ’Κι κρατούν κλαδίν ελαίας, κρατούν το σπαθίν Σα ραχ̌ία και του Πόντου κανείς ’κ’ έθαψεν Παλληκάρι͜α π’ εσκοτώθαν μάνα ’κ’ έκλαψεν Νασάν εκείνον πη αποθάν’ σον τόπον τ’ εγεννέθεν Ν’ αηλί τη μαυρομάναν ατ’ σα ξένα που ευρέθεν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| εγεννέθεν | γεννήθηκε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| ελαίας | (τα) ελιές, (τη) ελιάς | ||
| εσκοτώθαν | σκοτώθηκαν | ||
| ευρέθεν | βρέθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καίγ’νε | καίνε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| πη | που | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σβήν’νε | σβήνουν | ||
| σπάζ’νε | σφάζουνε | ||
| χορτάρ’ | χορτάρι |
