.
.
fullscreen
Δύος κλεφτάντ’ επήγαν έναν βράδον να σοεύ’νε την εγκλεσίαν. Εσώρεψαν κι επήραν όσα παράες ηύρανε σο παγκάρ’, εσόκεψαν τ’ ασήμα̤ και τα μαλάματα, το έταν ολόγερα σα εικόνας, και σο τέλος επήγαν σην Α’βδήμαν να παίρ’νε και το χρυσόν την καντήλαν, τ’ εκρέμουντουν απάν’ σην Άγια-Τράπεζαν. Άμα, για να ευτάνε και παίρ’ν’ α’, έπρεπεν να επάτ’ναν απάν’ σην Άγια-Τράπεζαν, επειδής και η καντήλα έτονε ψηλά και ’κ’ εφτάνανε τα χ̌έρα̤ τ’ ους τ’ εκεί. Αλλομίαν λέει ο είνας, πη θα εκατήβαζεν α’:
-Κουμπάρε, πώς ’α πατώ απάν’ σην Άγια-Τράπεζαν· ’α κολατίγομαι! Τρανόν αμαρτίαν έν’!
Εκείνος πα, σ̌κύλ’ υιός και μασχαρά̤νος, είπεν ατον:
-Πάτ’, συντέκνε, μη φογάσαι· καρδίαν καθαράν!
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α’(ατό) αυτό, το
’αθα
αλλομίανάλλη μια φορά
απάν’πάνω
βράδονβράδυ
δύοςδύο
εγκλεσίανεκκλησία
εικόνας(ονομ. πληθ., τα) εικόνες
είναςένας/μία
εκατήβαζενκατέβαζε
έν’είναι
επάτ’νανπατούσαν
εσώρεψανμάζεψαν, συγκέντρωσαν
έτανήταν
έτονεήταν
ευτάνεκάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
ηύρανεβρήκαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κλεφτάντ’κλέφτες
ολόγεραολόγυρα
όσαόσες φορές
ουςως, μέχρι
παπάλι, επίσης, ακόμα
παίρ’ν’παίρνουν
παίρ’νεπαίρνουν
πάτ’(προστ.) πάτησε, πάτα
πηπου
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
σοεύ’νεκλέβουν soymak
φογάσαιφοβάσαι
χ̌έρα̤χέρια
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α’(ατό) αυτό, το
’αθα
αλλομίανάλλη μια φορά
απάν’πάνω
βράδονβράδυ
δύοςδύο
εγκλεσίανεκκλησία
εικόνας(ονομ. πληθ., τα) εικόνες
είναςένας/μία
εκατήβαζενκατέβαζε
έν’είναι
επάτ’νανπατούσαν
εσώρεψανμάζεψαν, συγκέντρωσαν
έτανήταν
έτονεήταν
ευτάνεκάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
ηύρανεβρήκαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κλεφτάντ’κλέφτες
ολόγεραολόγυρα
όσαόσες φορές
ουςως, μέχρι
παπάλι, επίσης, ακόμα
παίρ’ν’παίρνουν
παίρ’νεπαίρνουν
πάτ’(προστ.) πάτησε, πάτα
πηπου
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
σοεύ’νεκλέβουν soymak
φογάσαιφοβάσαι
χ̌έρα̤χέρια
Σημειώσεις
Σημ. Ξ. Ξ. Πρέπει να τονίζεται καλά το «καρδίαν», και όχι το «καθαράν».

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr