Τα κόμματα και τα γαυγάδες

Σα 1888 τη χρονίας σην Ορτούν οι κοτσ̌άπασηδες, οι χοντσοβέρ’, εγένταν δύο κόμματα. Εκείν’ πα Ορωμαίοι ’κ’ έτανε μη; Η γαυγά πα απάν’ σο εξαρχιλίκ’, σα εφορείας, σ’ εγκλεσίας την επιτροπήν. Τεγεσίμ ο Κωστάκης ο Ψωμιάδης ήντιναν εθέλ’νεν ενέργανεν κι εδιορίγουντουν σα αξιώματα. Αέτσ’ πα το έναν το κόμμαν εθέλ’νεν να εβγάλλ’νανε ας ση σκολείονος το τουβάρ’ ’κειάν την πλάκαν μέρ’ έτονε γραμμένον τ’ όνομαν τη ευεργέτη τη Ψωμιάδη. Ας σ’ άλλ’ το κόμμαν έλεγαν:
-Εντροπή έν’, τσ̌άνουμ! Ο χερίφ’ς τέσσερα ήμ’σ’ χιλιάδες χρυσά λίρας εχάρτσεψεν και τ’ όνομαν ατ’ πα ’κι αξίζ’ μη να έχομ’ ατο εκειάν’; Γιόξαμ’ ατόσον πολλά φαίνεται σ’ ομμάτα̤ σουν;

Άμα ας σ’ αντίθετον το κόμμαν ξαν ’κι ησύχαζαν. Ίλα̤ η πλάκα θα εβγαίν’. Έναν ημέραν ο Κουρού-Πανον, σην συζήτησην απάν’, εγούζεψεν και είπεν έναν αντίθετον:
-Νέπε, κάτ’ ας λέγω σε: Ο Κωστάκης εποίκεν το σκολείον, άμα ποδαρώνας ’κ’ εποίκεν για τα παιδία. Έλα ποίσον εσύ τα ποδαρώνας κι ας βάλομε τ’ όνομα σ’ σην πόρταν ατουν ’κειάν...